Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: αυταπάτες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130660 Τραγούδια, 269442 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αυταπάτες
 
χρόνια στο «εγώ», μόνο στο «εγώ», στο «εμένα όλα»
κανείς δεν σου ‘μαθε να νοιάζεσαι τον άλλο
δε σου παν πως ο εγωϊσμός είναι απ’ όλα
κι από τα επτά θανάσιμα το πιο μεγάλο

Κι όταν τραβήξαν το χαλί σου κι ήρθε η πτώση
εσύ που απ’ όλους νόμιζες είσαι πιο πάνω
«να σ’ είχα πρώτα» - πως να πεις;- «στερνή μου γνώση
απ’ όσα έχω να μη θέλω παραπάνω»

Αφού είχες μάθει απ’ έξω σαν την αλφαβήτα
να κρίνεις πάντοτε με δυο σταθμά και μέτρα
γι’ αυτό κι αρνείσαι να παραδεχτείς την ήττα
κι ας είσαι με την πλάτη κάτω στην παλαίστρα

Χρόνια στο ίδιο θέατρο να προσποιείσαι
χίλια ν’ αλλάζεις πρόσωπα, κοστούμια, μάσκες
εσύ που τάχα γνώριζες καλά ποιος είσαι
τώρα μετράς, να κοιμηθείς, τις αυταπάτες…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
CHЯISTOS P
23-11-2021 @ 08:21
Σταθερή η αξία σου Χρήστο ! Την καλημέρα μου !
Skylight
23-11-2021 @ 08:44
Νομίζω το έχει το όνομα! Εύγε Χρήστο!!! ::up.::
Αγιοβλασιτης
23-11-2021 @ 16:51
Ωραίο Χρήστο ::theos.::
Μπόσινας Νίκος
23-11-2021 @ 19:55
Πάρα πολύ ωραίο!
zari.kardias
23-11-2021 @ 20:17
Χρόνια στο ίδιο θέατρο να προσποιείσαι
χίλια ν’ αλλάζεις πρόσωπα, κοστούμια, μάσκες
εσύ που τάχα γνώριζες καλά ποιος είσαι
τώρα μετράς, να κοιμηθείς, τις αυταπάτες…
Εξαιρετική έμπνευση!!! ::up.:: ::theos.::
-Ειρήνη-
24-11-2021 @ 16:47
Εξαιρετικό! Αλληλουχία σκέψεων ποιητικά δεμένη σαν τους κρίκους αλυσίδας. Το πιο μεγάλο αμάρτημα γιατί δεν αναγνωρίζεται εύκολα... κι όσο πιο ψηλά (νομίζει) κανείς ότι είναι, τόσο πιο πολύ του κοστίζει όταν πέσει... τις αυταπάτες μόνος κανείς τις φτιάχνει και τις πιστεύει και κάπου μέσα τους χάνει τον εαυτό του... και το τίμημα είναι πάντα η μοναξιά.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο