Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η κληρονομιά του έρωτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130615 Τραγούδια, 269431 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η κληρονομιά του έρωτα
 Η κληρονομιά του έρωτα είναι στοιχείο του πολιτισμού μας και έχει περισσότερα θύματα από όλους τους πολέμους μαζί
 
Φοβάμαι πως ζούμε στη εποχή
που ερωτευόμαστε για λίγο,
ενώ ζούμε τόσο πολύ.
Πόσο άχρηστη είναι η ζωή μας
όταν δεν έχουμε ζήσει και αυτό το λίγο.

''Είμαι ο δυστυχισμένος ερωτευμένος
που περιμένει να ξεχάσει''.
-------------------------------------------------------------

Είμαστε η γενιά που υμνούμε την κληρονομιά του έρωτα.
Είμαστε οι νέοι που θα γράψουμε με πάθος και δάκρυα τη ρομαντική συνέχεια .
Είμαστε τα θύματα της μεγαλύτερης απάτης της ανθρωπότητας.
Μεγαλώνουμε στις δικές σας ιστορίες και μας τυφλώνει το ερωτικό σας έπος.
Όταν το νιώσουμε και γίνουμε για λίγο νικητές, θα μεθύσουμε ξανά όπως και εσείς.
Θα πιστέψουμε στο ψέμα και θα χτίσουμε τα μαγικά μας παλάτια.
Θα βασιλεύουμε και θα κάνουμε κεφάλι.
Άλλα στο τέλος όλοι ανεξαιρέτως, θα πνιγούμε στη θάλασσα όπως ο Ίκαρος στη ματαιοδοξία της χαράς του.
...Και η ιστορία αυτή συνεχίζεται πνιγμένοι φίλοι μου.
Οι νέοι θα πνίγονται συνεχώς και των νέων, οι νέοι, θα μεθούν πιότερο από αυτούς.

Και αυτό που σκέφτομαι είναι τι θα απογίνουμε όλοι εμείς οι στοιχειωμένοι.
Αναρωτιέμαι αν θα υπάρξουν ποτέ παιδιά που θα κάνουν πέρα το πιοτό.
Αναρωτιέμαι αν τότε θα γυρίσουμε πίσω οι ''πνιγμένοι'
ή απλά θα σταματήσουν να μιλάνε πια για μας.

'' Είμαι αυτός που ξέχασε τι είπε Ο Δυστυχισμένος Ερωτευμένος
Που Περιμένει Να Ξεχάσει ''.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι μαύρες τρύπες είναι εκεί που ο θεός διαίρεσε με το μηδέν
 
keadas
15-09-2006 @ 13:24
Ειναι ήδη ωραίο αλλά πιστεύω αν μιλήσεις χωρίς να αισθάνεσαι μια κάποια υποχρέωση "διδακτισμού" θα γίνει ακόμα πιο όμορφο και πιο ελεύθερο...
Πρόσεχε τους Αθηναίους μην επαναληφθεί η ιστορία...
Απο τα Αστερούσια Ορη
Ραδάμανθυς
15-09-2006 @ 16:14
Σε ευχαριστώ για τη γόνιμη κριτική σου,
είναι τιμή να έχω την ευχή δημιουργίας
από ένα συναδέλφο πιο ώριμο από εμένα.

Ίσως να μην χρειάζεται να σου αναλύσω τι σκέφτομουνα
τα μαθηματικά είναι η γέφυρα των πολιτισμών, είναι ποίηση...
sirena
18-10-2006 @ 18:32
Tha pw kati xilioipwmeno, ma that protimisw na eimai 'H dystixismeni etwteymeni pou perimenei na xehasei', para ayti pou pote de lavwthike apo ti saitia tou erwta.
Polla eyxomai stis epomenes genies, ma den pauw na eimai mia sarkastiki optimistria.
Oso gia to sxolio tou filou keada, proswpika eida mono 'autodidaktismo' - xreiazetai. Na'sai kala. ::smile.::
Ραδάμανθυς
20-10-2006 @ 10:49
Ναι sirena, ο αυτοδιδακτισμός είναι στο μυαλό μου και φυσικά
ένας σαρκαστικός αυτοδιδακτισμός ...
ofilia
21-10-2006 @ 07:08
Ειμαι ο δυστυχισμένος ερωτευμένος που πριμένει να ξεχάσει..τι όμρφο..τι ομορφο και πόσο αληθινό..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο