Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τις μου πταίει ?
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τις μου πταίει ?
 
 
Τις μου πταίει ? ♫

Της σκέψης το δάκρυ πικρό / στο μάγουλο ρέει
ποτάμι μιας λάβας, μικρό / τα χείλη μου καίει,
ατέλειωτες μνήμες πονούν / το βλέμμα θολώνουν
σκληρά την καρδιά μου δονούν / και τοίχους υψώνουν.

Βαθιά αλμυρή χαρακιά / το κάθε μου νεύμα
οργώνει και σπέρνει φρικιά / που σβήσουν το πνεύμα,
σπορά μιας κακιάς εποχής / φυτρώνει και πάλι
καρπούς μιας παλιάς ενοχής / να δρέψει στη ζάλη.

    Πώς θα ‘θελα να ‘μουνα νιος / να νιώσω μια στάλα
    σωστά πώς ορίζουν το βιός / με όνειρα άλλα,
    ας ήμουνα λίγο σοφός / σε μία μου κρίση
    να λουζόταν, ίσως, στο φως / η κάθε μου λύση.

Μ’ αλίμονο, κάθε στιγμή / υπήρξα χυδαίος
νομίζοντας πως με πυγμή / θα ήμουν ωραίος,
θεώρησα δήθεν σωστό / πως είχα τις χάρες
απίθανα σε ποσοστό / να φέρνω εξάρες.

Μα όμως η μοίρα ορθή / φροντίζει για όλους
και μοίρασε σαν παρακμή / τους δίκαιους ρόλους
κι εγώ πού ‘μουν πάντα μπροστά / να είμαι ρετάλι
με λόγια κι αυτά λιγοστά / κι απέραντο χάλι...

    Τι έφταιξε κι είμαι σαθρός ; / ποια μοίρα με δέρνει ;
    και άραγε ποιος ο εχθρός / για ό,τι με σέρνει ;
    Αχ ! έφτασ’ η ώρα να πω / που σπάνια λέω
    πως κλαίω για ό,τι αγαπώ / (κι εγώ μόνο φταίω !..) ..
-.-


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Απολογίες
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Νέτα-σκέτα
10-01-2022 @ 14:58
Α ρε Λερομπουφόπουλο με τις μαλακιούλες σου.
Κλέβεις που κλέβεις τα ''ποιήματα'' διάλεξε κανένας της προκοπής
όπως κάνει το αδελφάκι σου ο πλαστογράφος.
Ρε σεις το παραβρομίσατε το σάιτ θα πέσει χολέρα.
CHЯISTOS P
10-01-2022 @ 15:37
Ζήλευε όσο θέλεις, ηλίθιε, και στούμπισε τον κώλο από κάτω, ΔΕΝ θα σου πώ από πού το ... "έκλεψα" !
Κων/νος Ντζ
10-01-2022 @ 16:16
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
kasabet
10-01-2022 @ 17:46
::up.:: ¨Έξοχο
Ιάνθη
10-01-2022 @ 18:57
Το έχω ξαναπεί νομίζω μα κάθε φορά που σε διαβάζω αυτό σκέφτομαι:
ρέει ο λόγος σαν το νεράκι!
Νταλαρομπασης
10-01-2022 @ 19:17
Αριστο,φιλε!!!! ::up.:: ::theos.::
zari.kardias
10-01-2022 @ 22:30
Βαθιά αλμυρή χαρακιά / το κάθε μου νεύμα
οργώνει και σπέρνει φρικιά / που σβήσουν το πνεύμα
::yes.::
κι εγώ πού ‘μουν πάντα μπροστά / να είμαι ρετάλι
με λόγια κι αυτά λιγοστά / κι απέραντο χάλι...
::up.::
Υπαρξιακός συλλογισμός-στοχασμός!!!
...με τόσο όμορφα δουλεμένους-διπλούς στίχους!!!
::hug.::
Μπόσινας Νίκος
10-01-2022 @ 23:00
Νιώθω μεγάλη χαρά όταν σε διαβάζω. Ξέρω ότι μπορώ να μάθω πολλά
από την τέχνη σου. Μακάρι να είχα και το ταλέντο σου!
Είναι ένα υπέροχο ποίημα.
CHЯISTOS P
11-01-2022 @ 23:49
Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα !
Νίκο, ξέρεις ότι η κολακεία αυξάνει την αλαζονεία ;; Χε χε !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο