stixoi.info: Ανθρώπινο λιοπύρι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131275 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ανθρώπινο λιοπύρι

Θ΄ανυψωθώ με την αυγή και θα γενώ λιοπύρι
γέλιο δικό σου να φρουρώ ποτέ να μην παγώσει,
τα όνειρα που θάμπωσαν σαν το παλιό μπακίρι
πνοή από τα χείλια σου να βγει να τα χρυσώσει.

Δρομάκι τ΄ ουρανού κρυφό στο φως θα παραδώσω
η πίστη σου να πορευθεί και στράτα να το κάνει,
καταμεσήμερο θαρθώ να σε κατευοδώσω
μ΄ άσπρο μαντήλι και ευχή καημός να μη σε πιάνει.

Λύρα του κάμπου θ΄ ακουστώ με στίχους της γενιάς σου
να λένε για την παρθενιά π΄ ακόμα βασιλεύει
με το μετάξι κεντιστή στην άσπρη φορεσιά σου,
κεντίδι που ματιά και νου απαίδευτα γητεύει.

Δροσιάς θα τυλιχτώ λευκό στους ώμους σου καφτάνι
της νύχτας πίκρα πάνω σου μην τύχει και ξαμώσει,
μέχρι μαθές να ματαβγώ στο αυγινό μεϊντάνι
λιοπύρι μεσ΄ το γέλιο σου για να το δυναμώσει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φαντασίας Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

-Ειρήνη- 15-01-2022 @ 09:44	Όμορφο ποίημα με στίχους ανάλαφρους και αιθέριους, παραπέμπουν σε άλλες, περασμένες εποχές. Ιδιαίτεροι οι 3ος-4ος και 13ος-14ος στίχοι, οι μεταφορές τους είναι ξεχωριστές ποιητικές εικόνες.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο