| |
Είχα στη διάβα μου ατίθασους καιρούς
και τους ανέμους σου, αντίκρυ στα σκοτάδια
λιμάνια μπέρδευα, με τόπους ιερούς
χαμένος ήμουν στης λησμόνιας τα κοπάδια
Την τρίτη μέρα που λιγόστεψε η βροχή
και βγήκε σύννεφο τρικάρινο στα ουράνια
μου 'χες ματώσει της φυγής την αμυχή
και με παράδωσες ανήμπορο στ' αλάνια
Χωρίς λημέρι στου ολέθρου τον καιρό
διαβάτης-νέγρος....που λιμάρει τ' όνειρό του
δίχως χλαμύδα, το αγιάζι σου φορώ
σαν αετός με το σπασμένο το φτερό του
Βαρύς ο πέλεκυς, κι η μοίρα....νοσηρή
που την στηρίζουν οι χρησμοί με τις μαντείες
για ποιας αγάπης μου μιλούσες το σερί
ενώ τα..."γεια σου".... με χτυπούν με ομοβροντίες
Είχα στη διάβα μου πεφτάστερα του χτες
και κάποιος μου είπε: "Τιθασεύεται η ορμή σου...
Αν θες αυλόπορτες μικρέ μου, ανοιχτές
πέταξε τ' άρματα....και δείξ' τη δύναμή σου"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
