| |
Στην αυλή του σπιτιού μας ανθίσανε
παιδικά χαμογέλια και πάλι
αγκαλιές και τραγούδια και όνειρα
όσα χάνουμε εμείς οι μεγάλοι
Με παιχνίδια που κάποτε παίζαμε
σαν οι μέρες απλά ξημερώναν
και το αύριο ποτέ δε σκεφτόμασταν
στο παρτέρι λουλούδια φυτρώναν
Στην αυλή του σπιτιού μας πια νύχτωσε
οι χαρές δεν ακούγονται τώρα
του πολέμου η σκιά, μας μαράζωσε
στις γιορτές δεν υπάρχουνε δώρα
Στην αυλή του σπιτιού μας γεμίσαμε
προσφυγιά, μόνο πόνο και δάκρυ
την αγάπη στο δέντρο στολίσαμε
για να φτάσει στου κόσμου την άκρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
