| |
Δυνάμεις ανυπέρβλητες απόψε σε ζυγώνουν
Τις παιδικές σου θύμησες να σου εξιστορήσουν
Τα λόγια τους ανείπωτα,μα σαν τα ξεστομίσουν
Σου μαραζώνουν την καρδια,την καίνε,τη ματώνουν.
Σαν ερινύες μυθικές,τις τύψεις σου ενσαρκώνουν
Σε κατατρέχουν σθεναρά ως του μυαλού τα βάθη
Ο νους σου αντίσταση προβάλλει για τα λάθη
Πέφτουν απάνω σου αυτές και σε στοιχειώνουν.
Σε ποια διάσταση του χρόνου να πλανιόσουν;
Ποιος σε φυγάδευσε στης λήθης το κατώφλι;
Σαν άδειο καρυδιού,σπασμένο τσόφλι
Τη ζοφερη σου τύχη καταριόσουν.
Υφάντρες ύφαιναν ιστούς να σε τυλίξουν
Μαντζούνια,βότανα και φίλτρα σε ποτίζαν
Μάντισσες,με χρησμούς σε τριβελίζαν
Στης λησμονιάς τη λίμνη να σε πνίξουν.
Θεός και διάβολος σε τσόχα καθισμένοι
Στα ζάρια σ'έπαιζαν,ποντάραν την ψυχή σου
Ευχές,κατάρες μουρμουρίζαν μεθυσμένοι
Αναζητώντας τη χαμένη προσοχή σου.
Εσύ απτόητος,στον κόσμο σου ταγμένος
Προσκολλημένος στο βαρύ σου πεπρωμένο
Της μοίρας έρμαιο,δεντρί ξεριζωμένο
Στον πόνο μέσα σφυρηλατημένος.
Λέξη δε βγάζεις,οι δικές τους δε σ'αγγίζουν
Μέσα στα χέρια σου κραδαίνεις τη ζωή σου
Σκληρό το βλέμμα σου,βαριά η αναπνοή σου
Σε βλέπουν αποφασισμένο και σαστίζουν.
Με μια σου κίνηση,στο μέλλον δρασκελίζεις
Πετάς τις σκέψεις σου στο βάραθρο της μνήμης
Προστάτης της περίτρανής σου φήμης
Κυρίαρχος,περήφανα βαδίζεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
