| |
| | Παρελθόν |  | | | Συνεργασία με Παναγιώτη Κοκκινίδη ( pk2209 ) | | |
Το βλέμμα σου, για μένα, ήταν χάδι
Κι ας μ' άφησες να ζω μες στο σκοτάδι
Σα λιμάνι, που του λείπουνε οι φάροι
Στ' ακροπέλαγα, χαθήκανε οι γλάροι
Έτσι νιώθω, την πληγή μες στην ψυχή μου
Που μου χάραξες, σαν έφυγες, ζωή μου
Πως να γίνεις παρελθόν μου;
Ήσουν φως μου κι οδηγός μου
Πως να ζήσω μακριά σου;
Έμαθα στην συντροφιά σου
Πρέπει να αποδεχτώ
Πως δε θα σε ξαναδώ
Νέο μέλλον να χαράξω
Κι εσένα να ξεχάσω
Τα φιλιά κι οι αγκαλιές σου, μια μαγεία
Δρόμο αλλάξανε, διαλέξανε πορεία
Και επιλέξανε ένα άλλο μονοπάτι
Την αγάπη μας να βλέπω σαν απάτη
Έτσι νιώθω, την πληγή μες στην ψυχή μου
Που μου χάραξες, σαν έφυγες, ζωή μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ploutarxaki@hotmail.com | | | |
|
Νταλαρομπασης
24-03-2022 @ 17:47 | Υπεροχοι στιχοι που ζπεριγραφουν μια σημαντικη απωλεια αγαπης.οπως:
https://youtu.be/AVDjCMSbc40 | | Γεδεών
24-03-2022 @ 18:41 | Έτσι νιώθω, την πληγή μες στην ψυχή μου
Που μου χάραξες, σαν έφυγες, ζωή μου
Πολύ ωραίο!!! Μπράβο!!! | | pk2209
31-03-2022 @ 21:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
