| |
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...
γεννήθηκε ένας μικρός θεός σ' ένα νησί καταμεσής του πελάγου, αφού η μητέρα του κοιλοπόνεσε για εννέα μέρες και εννέα νύχτες. Η μάνα του τον μεγάλωσε μέσα σε βαλτοτόπια στην Αίγυπτο. Μωρό ακόμα, άρπαξε ένα τόξο και σκότωσε ένα γιγάντιο φίδι κι έναν γίγαντα.
Μεγαλώνοντας και τρανεύοντας ο θεός αυτός σκότωσε ή οδήγησε στο θάνατο:
- έναν πανέμορφο νεαρό
- μία πανέμορφη Νύμφη
- έναν αυλητή Σάτυρο
- έξι μικρά αγόρια μιας βασίλισσας
- μια πριγκηποπούλα, μητέρα του γιου του
- χιλιάδες πολεμιστών μετά από επίκληση ενός ιερέα του
- έναν ημίθεο ήρωα πολεμιστή
..........και πολλούς άλλους που τόλμησαν να αντιταχθούν στο θέλημά του.
Στο χέρι του βαστούσε θανατερό ασημένιο βέλος και τα ιερά του ζώα ήταν ο αρουραίος, η μύγα, η ακρίδα, το κοράκι, και ο λύκος. Κάθε ξαφνικό θανατικό αποδίδονταν σ΄ εκείνον.
Οι πιστοί του προσπαθώντας να τον εξευμενίσουν τον ονομάτιζαν με πλείστα όσα λαμπερά και μεγαλοπρεπή ονόματα και καρτερούσαν να ακούσουν απ' το στόμα του τα μελλούμενα, μα η απάντηση που έπαιρναν ήταν πάντα διφορούμενη.
Το νησί όπου γεννήθηκε ήταν η Δήλος
Μεγάλωσε μέσα στα θανατηφόρα έλη της Τελμησσού, στην Αίγυπτο.
Σκότωσε τον Πύθωνα και τον Τιτυό.
Ο νεαρός τον οποίο ηράσθη και σκοτώθηκε ήταν ο Υάκινθος
Η Νύμφη που κυνήγησε για να κατακτήσει ήταν η Δάφνη
- Τον σάτυρο Μαρσύα ,αφού έχασε σε διαγωνισμό μουσικής ,τον έγδαρε ζωντανό.
- Τόξευσε και σκότωσε τους γιους της βασίλισσας της Θήβας ,Νιόβης (κι η αδελφή του τον συνέδραμε σκοτώνοντας αντίστοιχα τις κόρες της Νιόβης)
- Έσπειρε το θάνατο στο στρατόπεδο των Αχαιών στην Τροία με λοιμό.
- Οδήγησε το βέλος του Πάρη στην τρωτή φτέρνα του Αχιλλέα.
Του αποδόθηκαν, ανάμεσα σε άλλα, τα επίθετα: Φοίβος, Μουσαγέτας, Κιθαρωδός, Αργυρότοξος, και Λοξίας.
Τον θεό αυτόν τον ξέρουμε όλοι ως ΑΠΟΛΛΩΝΑ.
Τον είπαν θεό του Φωτός, της Μουσικής, της Μαντικής και στους Δελφούς τον προσκυνούσαν ως Μέγα Μάντη.
Τα πεπραγμένα του όμως δεν ήταν υπόδειγμα αγαθοεργίας.
Το όνομά του έχει τη ρίζα στο αρχαιοελληνικό ρήμα απόλλυμι, που σημαίνει καταστρέφω, αφανίζω, ερημώνω.
Κι αυτό κυρίως έκανε, κι ήταν ο φόβος και ο τρόμος θεών και θνητών.
«Λένε λοιπόν ότι ο Απόλλωνας τυραννικός πολύ θα γίνει, και σκληρά θα διαφεντεύει τους αθάνατους και τους θνητούς πάνω στη ζωοδότρα γη»
«Και οι θεοί στου Δία το παλάτι τον τρέμουν σαν τοξεύει και σηκώνονται όταν ζυγώνει όλοι από τις θέσεις τους όταν τα λαμπρά του τόξα τεντώνει»
(Ομηρικός ύμνος στον Απόλλωνα)
«Έχουσι βασιλέα επ’ αυτών τον άγγελον της αβύσσου. όνομα αυτώ Εβραϊστί Αβαδδών, εν δε τη Ελληνική όνομα έχει Απολλύων»
(Αποκάλυψις Ιωάννου, Θ΄, 10)
«Λέει η Γραφή πως ο Διάβολος μετασχηματίζεται ‘σε άγγελο φωτός’, και τι κάνει; προφανώς προφητεύει»
(Κλήμης Αλεξανδρείας, Στρωματείς ΣΤ VIII )
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
