| |
| | Ο κόντε Διονύσιος |  | | | ¨Εστησε ο ¨Ερωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη | | |
" Δεν είν’ φιαμπόλι το γλυκό, οπού τα’ αγρίκαα μόνος
Στον Ψηλορείτη όπου συχνά μ’ ετράβουνεν ο πόνος
Κι έβλεπα τ’ άστρο τ’ ουρανού μεσουρανίς να λάμπει
Και του γελούσαν τα βουνά, τα πέλαγα κι οι κάμποι·
Κι ετάραζε τα σπλάχνα μου ελευθερίας ελπίδα
Κι' έφώναζα: «ώ θεϊκιά κι όλη αίματα Πατρίδα!»
Κι άπλωνα κλαίοντας κατ’ αυτή τα χέρια με καμάρι·
Καλή ‘ν’ η μαύρη πέτρα της και το ξερό χορτάρι.
Λαλούμενο, πουλί, φωνή, δεν είναι να ταιριάζει,
Ίσως δε σώζεται στη γη ήχος που να του μοιάζει "
(από το αφηγηματικό ποίημα "Ο Κρητικός" του κόντε Διονυσίου Σολωμού)
Στις 8 του Απρίλη του 1797 γεννιέται στη Ζάκυνθο , ως καρπός της εξωσυζυγικής σχέσης του νόμπιλου κόντε Νικολάου Σολωμού με την νεαρή καμαριέρα της συζύγου του, Αγγελική Νίκλη, καταγόμενη από αρχοντοξεπεσμένη οικογένεια της Μάνης , ο, μετέπειτα Εθνικός Ποιητής της Ελλάδας, Διονύσιος Σολωμός.
Ο γέρο κόντες αργότερα θα χηρέψει και θα παντρευτεί την Αγγελική και θα νομιμοποιήσει τα τρία παιδιά που απέκτησαν μαζί, λίγο πριν το θάνατό του.
Το «Σολωμός» αποτελεί εξελληνισμένη απόδοση του «Σαλαμών»: οι πρόγονοι των κόντηδων της Ζακύνθου ήταν Εβραίοι από το χωριό Χαντρά (σημ ονομασία Χανδράς, παλιότερη μεσαιωνική ονομασία Βόϊλας) της επαρχίας Σητείας της βενετοκρατούμενης Κρήτης και βρέθηκαν ως πρόσφυγες στη Ζάκυνθο μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς το 1669.
Έτσι ο Διονύσιος Σολωμός είχε στο αίμα του πλείστες όσες αντιθέσεις σε καταγωγή, κοινωνική τάξη και γλώσσα. Η γλώσσα του πατέρα του η ιταλική , η γλώσσα της μητέρα του η δημώδης ελληνική.
Ξεκίνησε γράφοντας ποιήματα στα ιταλικά, μα ο Σπυρίδων Τρικούπης, ποιητής κι ο ίδιος, τον έπεισε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στη μητρική του γλώσσα , λέγοντας του: «Η ποιητική σας ιδιοφυία σας επιφυλάσσει μια διαλεχτή θέση στον ιταλικό Παρνασσό. Αλλά οι πρώτες θέσεις εκεί είναι πιασμένες. Ο ελληνικός Παρνασσός δεν έχει ακόμη τον Δάντη του.»
Ο Σολωμός πάλευε μια ζωή με την Ποιητική Τέχνη και με την ελληνική γλώσσα: το φανερώνουν τα πολλά σχεδιάσματα και τα ανολοκλήρωτα έργα που μας άφησε.
Τη γλώσσα του λαου την αγάπησε όσο κανένας σύγχρονός του λογοτέχνης: "Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;" θα γράψει τον καιρό που συνέθετε τον "Υμνο εις την Ελευθερία"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
