| |
Αν η σιωπή γίνει γυαλί
που ραγίζει στην στιγμή
απ ' το βάρος της δικής σου ενοχής
σε κοιτάζω και να μένω απλανής
Μάλλον ήταν κάτι λογικό
που σου ήρθε βολικό
ο χαμένος στο παιχνίδι σου εγώ
μα ποτέ δεν το περίμενες αυτό
Σε εκδικήθηκα
το χαμόγελο σου κλέβω
υποκρίθηκα
ότι πίσω σου θα τρέχω
σε εκδικήθηκα
από μέσα μου σε σβήνω
και αρνήθηκα
τα ενθύμια σ' αφήνω
σε εκδικήθηκα
πέτρα κάνω την καρδιά μου
συγκρατήθηκα
να μην δεις τα δάκρυα μου
Αν η επιλογή αρκεί
δίπλα να συνωμοτεί
στην σκιά της προδοσίας και αυτή
να χαράζεται την ίδια διαδρομή
Μάλλον ήταν κάτι λογικό
που σου ήρθε βολικό
ο χαμένος στο παιχνίδι σου εγώ
μα ποτέ δεν το περίμενες αυτό
Σε εκδικήθηκα
το χαμόγελο σου κλέβω
υποκρίθηκα
ότι πίσω σου θα τρέχω
σε εκδικήθηκα
από μέσα μου σε σβήνω
και αρνήθηκα
τα ενθύμια σ' αφήνω
σε εκδικήθηκα
πέτρα κάνω την καρδιά μου
συγκρατήθηκα
να μην δεις τα δάκρυα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
