Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: έχω ξεμάθει από φως
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269378 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 έχω ξεμάθει από φως
 έτσι απλά
 
Άνοιξα τα συρτάρια με τις μνήμες μου
Και σαν να μπήκε αέρας μες την κάμαρα
Κατάφορτος θαλάσσια αύρα κι αλάτι
Κι ας είναι μίλια μακριά ο γιαλός
Κι ας είναι οι αλυκές ξερές και στείρες από χρόνια.

Την ηρεμία των νυχτερινών νερών γιατί ταράζεις
Βουτώντας, άλικη πορφύρα να τρυγήσεις
Και βάφονται τα χέρια σου, τα ρούχα ,τα μαλλιά σου
Με το αιώνιο κόκκινο της αναπόλησης;

Τι ξεκλειδώνεις τα εφηβικά μου βλέφαρα
Και καθρεφτίζεται στα μάτια μέσα ο έρωτας
Ως καθρεφτίζονται οι νύμφες των νερών
Στα ρυάκια που τα λούζει η φωτεινότητα.
Και κοκκινίζουνε από ντροπή τα μάγουλα
Ως κοκκινίζει το βασίλεμα ο ορίζοντας

Τόσους αιώνες που ήσουνα;
Για να βάσταξεις πα στους ώμους σου τα ονείρατα
και να μου φέρεις στην ποδιά σου να γευτώ
τις απαρχές της Άνοιξης;
Και γιατί τώρα να φανείς που συμβιβάστηκα με το παρόν
Και δέχτηκα στους ώμους το ζυγό του ήλιου;

Άσε με να αποκοιμηθώ στην ωριμότητα της καταστάλαξής μου
Μη με καλείς να ρθω ψηλά , μαζί με σένα , στ’ άστρα
Έχω ξεμάθει από το φως, ζαλίζομαι στα ύψη…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ΑΙΟΛΟΣ
19-09-2006 @ 04:36
Την ηρεμία των νυχτερινών νερών γιατί ταράζεις
Βουτώντας, άλικη πορφύρα να τρυγήσεις
Και βάφονται τα χέρια σου, τα ρούχα ,τα μαλλιά σου
Με το αιώνιο κόκκινο της αναπόλησης;

Πανέμορφο Χρήστο κι αυτό... Καλημέρα... ::smile.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
19-09-2006 @ 05:08
"Τι ξεκλειδώνεις τα εφηβικά μου βλέφαρα".....
Πολύ όμορφο Χρήστο
::smile.:: την καλημέρα μου
guesswho
19-09-2006 @ 05:09
τόσους αιώνες πού ήσουνα;
και γιατί τώρα να φανείς που συμβιβάστηκα με το παρόν
και δέχτηκα στους ώμους το ζυγό του ήλιου;

με έφτιαξες πάλι Χρήστο...έτσι απλά, να'σαι καλά! ::smile.::
MARGARITA
19-09-2006 @ 06:02
Τόσους αιώνες που ήσουνα;
Για να βάσταξεις πα στους ώμους σου τα ονείρατα
και να μου φέρεις στην ποδιά σου να γευτώ
τις απαρχές της Άνοιξης;
Και γιατί τώρα να φανείς που συμβιβάστηκα με το παρόν
Και δέχτηκα στους ώμους το ζυγό του ήλιου;

Φως πολύ φως Χρήστο και εγώ τυφλώνομαι..υπέροχο το ποίημα σου σαν γλυκόπικρο δάκρυ νοσταλγίας ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
19-09-2006 @ 06:21
Τι ξεκλειδώνεις τα εφηβικά μου βλέφαρα
Και καθρεφτίζεται στα μάτια μέσα ο έρωτας

Αυτό ταιριάζει πιο πολύ σε μένα χρήστο.
::up.::
Την καλησπέρα μου,
Ri@89
19-09-2006 @ 06:59
Φοβερο!!
Μπραβο σου!!
::smile.:: Καλησπερα..
ειρήνη
19-09-2006 @ 08:01
υπέροχο κι αυτό Χρήστο !!
prophet
19-09-2006 @ 15:12
λατρεύω να σε διαβάζω φίλε και το ξέρεις..
κι αυτό επειδή χάνομαι στις εικόνες σου..
χρήστος
19-09-2006 @ 15:59
καλοί μου φίλοι, ευχαριστώ θερμά που είστε εδώ και μπορώ να μοιράζομαι συναισθήματα...
Τσακίρη Χαρά
20-09-2006 @ 01:11
Καλημέρα Χρήστο, απο τα ωραιότερα που έχω διαβάσιε ποτέ μου.....


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο