| |
Πώς περνάνε έτσι οι μέρες; Πώς παγώνει έτσι τη ψυχή το αντίο; Λες και ο πιο ψυχρός άνεμος του κόσμου το φυσάει με μανία και φτάνει ως το κόκκαλο.. Όμως, ξέρεις, εκείνο το αντίο το τελευταίο δε στο έχω πει ακόμα.. Δε θέλω να στο πω.. Δε ξέρω μέσα μου τι είναι αυτό που επιμένει τόσο πολύ σε εσένα.. Μετά από τόσο καιρό.. Είναι δυνατόν; Δε ξέρω ποιος Θεός μου ή ποια μοίρα μου έχει ποντάρει κάτι σε εσένα και αρνούνται την ήττα.. Γιατί ζητάνε κι άλλο φύλλο σε μία παρτίδα που έχει χαθεί; Ποια κλωστή είναι αυτή που με δένει έτσι μαζί σου και δεν μπορεί να κοπεί με τίποτα.. Γιατί κάθε φορά που πάω να γράψω κάτι οι λέξεις παίρνουν τη μορφή σου; Και ναι, ναι, γράφω για σένα.. Το νιώθεις όταν τα διαβάζεις; Νιώθεις κάτι; Έχεις νιώσει ποτέ σου κάτι; Πες μου.. Και ελα σε μένα.. Έστω μία φορά.. Γιατί φοβάμαι ξέρεις.. Φοβάμαι πολύ πως όταν θα θες να μου μιλήσεις ή όταν θα θες να' ρθεις σε μένα εγώ δε θα είμαι εδώ πια για σένα.. Όμως για την ώρα σου λέω πως όταν σου γράφω νιώθω να παίρνουν φωτιά οι φλέβες μου.. Με νιώθεις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
