| |
Στο ακρωτήρι της ζωής
Αν θέλεις πέλαγα να δεις
Διώξε τα σύννεφα μπροστά από τα μάτια
Μες στην ομίχλη της ψυχής
Ποτέ δεν ένωσε κανείς
Τα σκορπισμένα της αγάπης τα κομμάτια...
Στη μελωδία της σιωπής
Βρες δυο τραγούδια να μου πεις
Των εραστών την ευτυχία να υμνούνε
Μέσα στους στίχους θα με βρεις
Μέλι απ' τα χείλη μου να πιεις
Κρίνα ολόλευκα στον κήπο σου ν΄ ανθούνε...
Να μην σ' αγγίξει συμφορά
Μέσα στου χρόνου τη φθορά
Που αδυσώπητα τα σώματα ραγίζει
Ζούμε μονάχα μια φορά
Πίκρα ο κόσμος μας κερνά
Μα η καρδιά μας δεν θα πάψει να ελπίζει...
Θά 'ρθουνε ξάστεροι καιροί
Θ' ανοίξουνε οι ουρανοί
Και μια βροχή από αστέρια θα μας πνίξει
Με το φεγγάρι αγκαλιά
Και δυο ολόδροσα φιλιά
Ένα νεφέλωμα χαράς θα μας τυλίξει...
Mέχρι τα πέρατα της γης
Ήλιος χρυσός της ροδαυγής
Από τα μάτια της Αγάπης θα γλυστρήσει
Στο περιγιάλι της ζωής
Κάθε χορό μας οδηγείς
Να ζωντανέψει τ' όνειρό μας δεν θ' αργήσει...
16-10-2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
