| |
Τι αποκαρδίωση τι κρίμα.
καθώς τα όνειρα εκείνα
που λαβωμένα έγιναν θρύμμα
Κλαδάκια λες που επάνω τους
μαράθηκε ο ανθός
να πέφτουν μυστικά,
κι' αθόρυβα - στο μνήμα
Ενώ θα κλείνουν
τα φτερά τους πληγωμένα,
τη μέρα που τη λύτρωση
τους θα ζητούν
Φτωχά μου όνειρα
ανθάκια μου θλιμμένα
χαθήκαμε υμνώντας
τον Έρωτα θα πουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
