| |
Τα βλέφαρα βαριά, καθώς ακούς τον παφλασμό των κυμάτων.
Κάτι φωνάζει εντός...
Μια καρδιά που δεν σταματά να ονειρεύεται.
Γιατί αν κόψεις απ'τον άνθρωπο το όνειρο, μοιάζει με σκιάχτρο σε χωράφι παρατημένο.
Η θάλασσα...
Απέραντη, γαλάζια.
Τα βράχια, επιβλητικά δεσπόζουν στην απεραντοσύνη της.
Τα βράχια θυμίζουν εμπόδια στο διάβα της ζωής.
Στέκονται εκεί άγρια,μα συνάμα όμορφα, ανεξερεύνητα.
Δίχως τη γνώση του " κακού", το "καλό" δεν εκτιμάται.
Δίχως δυσκολίες ο βίος δεν ομορφαίνει.
Κάποια παιδιά άναψαν φωτιά πάνω στην άμμο και τραγουδούν.
Όμορφη που' ναι η ζωή ,όταν τραγούδι κάνεις τους καημούς σου.
Όταν τα βάσανα σου γίνονται καράβι για να φτάσεις στον προορισμό σου.
Κι η θάλασσα, πότε γαλήνια πότε τρικυμισμένη θα λέει το δικό της παραμύθι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
