Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131173 Τραγούδια, 269557 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πένα, τετράδιο, βιβλίο…
 
Πένα, τετράδιο, βιβλίο…

Γλυκά μου πλήκτρα / ταίρι της μοναξιάς του λυτρωμού και της χαράς
με μια μορφή ηλεκτρική, από την πένα την φτωχή
πήρες το σκήπτρα
Κι έμειν’ η πένα μοναχή, αδύναμη δίχως ψυχή.


Καλή μου οθόνη, / παράθυρο χρωματιστό, χαρούμενο και λαμπερό,
των ιδεών μου εσύ πουλί, πήρες την δόξα απ’ το χαρτί
και το τιμόνι
Σκόρπια τετράδια και χαρτιά σε ράφια βρήκαν μοναξιά.


Χρυσό μου site / έφτιαξες έναν ουρανό απέραντο και φωτεινό
με δίχως όρια και φραγμούς, χωρίς βιβλία, στοιβαγμούς
και copyright
Και τα βιβλία τα φτωχά, μπήκαν κι αυτά μεσ’ στα κουτιά..


Και ποιος με πιάνει / ώρες ατέλειωτες γυρνώ, σκυφτός χωρίς σταματημό
και στο κομπιούτερ μου μπροστά ποτέ δεν λέω : αρκετά
δεν λέω : φτάνει !
Πού θα χαθώ ; που θα με βρεις ; πάνω στα πλήκτρα ολημερίς !


Μα είναι αλήθεια / κλείστηκα μέσα στο εγώ, έπαψα πλέον να μιλώ
γελάω μόνος νευρικά, κι έγινε η νέα μου χαρά
κακιά συνήθεια.
Κι έπεσα μόνος μου κι εγώ στης μοναξιάς μου το κενό.


Κι όλο αδειάζω ! / έγινα μ’ όλους αγενής, έχασα φίλους συγγενείς,
Με σύντροφο και με παιδί έχασα κάθε επαφή
κι ανατριχιάζω.
Στο αίμα ρέει η οργή κι έχω τα πίξελ για τροφή.


Θα στασιάσω ! / και το κομπιούτερ θα γευτεί όλη την πρέπουσα ποινή,
μέσα στον τόσο μου θυμό, θα δώσω τέλος στον χαμό
και θα το σπάσω...
Μα φταίει τάχατες αυτό ή το κουκούτσι μου μυαλό ;


Και σαν προδότης / όπως ο άσωτος υιός θα ξαναδώ πάλι το φως
μεσ’ απ’ την πένα την παλιά που αποζητά καρτερικά
τον κύριό της..
Παλιοί μου φίλοι καρδιακοί, πόσο αισθάνομαι ντροπή !....

-.-


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
EΡΩΤΙΚΟΣ
13-09-2022 @ 14:14
::up.::
Skylight
13-09-2022 @ 14:55
όπως ο άσωτος υιός θα ξαναδώ πάλι το φως
μεσ’ απ’ την πένα την παλιά που αποζητά καρτερικά
τον κύριό της.. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
touristas
13-09-2022 @ 14:57
Χρήστο με θυμάσαι; Προσπάθησα να σου στείλω μήνυμα. Το inbox σου είναι γεμάτο. Αν μπορείς κάνε χώρο, θέλω να σου μιλήσω.
Νταλαρομπασης
13-09-2022 @ 17:48
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
koyloykakoselias
13-09-2022 @ 18:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλησπερα Χρηστο. Στο ιδιο λουκι εχουμε πεσει οσοι ασχολουμαστε με το κομπιουτερ. Δυστυχως. Εχει αντικαταστησει, σχεδον οτιδηποτε αλλο στην ζωη μας.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-09-2022 @ 20:07
Χρήστο φίλε μου καλησπέρα, εγώ θα τον χωρίσω μετά από 34 χρόνια!! δεν μιλάμε πια δεν μιλάμε. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
CHЯISTOS P
13-09-2022 @ 23:19
Σας ευχαριστώ όλους !
Τουρίστα επανεμφανίστηκες μετά από 15 χρόνια !!! Ποιος καλός άνεμος σε έφερε ;;
Λεονόρα
13-09-2022 @ 23:25
Τελικά έσπασες τον Η/Υ μόνο στο γραπτό της οθόνης...ε;
zari.kardias
18-09-2022 @ 22:03
Κι όλο αδειάζω ! / έγινα μ’ όλους αγενής, έχασα φίλους συγγενείς,
::yes.:: Τόσο αληθινό & όμορφα γραμμένο!!! ::up.::
....κι ανατριχιάζω...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο