|
Κρατηθήκαμε από τα κλαδιά
αγγίζοντας τα χέρια του κόσμου
Ήταν η στιγμή
που το δέντρο μας
πλημμύρισε η φωτιά
και εκαιγε το ποτάμι
Τις ρίζες τις ρίζες φωναξαν τα πουλιά
Χελώνες σκέπασαν την καρδιά του
με βρόχινα δάκρυα ζεστα να γιάνει η πληγή
Κι ετσι δεμενα φύλλα στα κλαρια μας
γεννάμε παιδιά στο σκάλισμα της πέτρας.
ζωγραφίζοντας ένα χαμόγελο του ήλιου!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|