| |
Πρόσεχε!
Αγχομαχούν τα φωνήεντα δίπλα στα σύμφωνα του πόνου
...Άλλη μία κραυγή σκαρφαλώνει στο μπαλκόνι της αμφιβολίας
Οι μπογιές στον καθρέπτη πολύχρωμα πολυβόλα της
Ανεκλάλητης αποστασίας
ΥποΚρίνονται και πάλι με δέος στα είδωλα...
Μάτια ξεκοιλιασμένα από τον χρόνο του πόνου
Με μακιγιάζ τα όνειρα
Και από κάτω τι; ένας εαυτός καταδικασμένος σε αλαζονική ανυπαρξία
Δέρμα ερείπιο με μαγνήτη τη σιωπή από το φως
Ξεχασμένων χεριών που λογοδοτούν και πάλι
στο φεγγάρι..
Έρωτας με
Σ κεφαλαίο σαν το βάζεις στα σκέλια του πανικού καθώς εκπυρσοκροτεί η καρδιά...
Και η νύχτα σταχτοδοχείι των απέλπιδων τρομοκρατικών ενεργειών...
Στη μέση της πλατείας της ψυχής σου...ανάκατο πλήθος παριστάνει τα αγάλματα και η έκρηξη εκκωφαντική
Στο εντός της φυγής...
Συντρίμια από λέξεις στρατιώτες, αναρίθμητους επίορκους της πλήξης που γοητεύτηκαν από την ηχώ της σφαίρας...
Κι οι φλέβες μου ορθάνοιχτες στου πρωινού το κάλεσμα
Να στάξουν αλς και μέλι..
Κυφήνας και βασίλισα σε ένα ταγκό κραυγής
Σε ένα δείπνο ψυχών ολάκερο αμαρτία
Στα όρια μαθαίνει κανείς τον εαυτό του..
Μισός κι ολόκληρος...Φωτεινός κι αφώτιστος χωρίς σημάδι
Φεγγαριού στα χείλη της επαγρύπνησης...
Σας είδα φωνάζεις έντρομος
Σας είδα και τρέχεις να κρυφτείς
Στον κήπο των θεών της ματαιολοξίας...
Τη δόξα πολλοί εμίσησαν...τη λόξα ουδείς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
