| |
| | Απόκριση |  | | | Καλό βράδυ σε όλες και σε όλους. | | |
Μια ερώτηση
καιρό έχω στα χείλη…
Aποκρέμεται,
ίδια αποκλωστίδι,
σε πλεχτό σκουτικό μου…
Θα το τραβήξω,
τελικά, κι ας το ξέρω,
πως όλα γύρω,
φάδι, ταχιά, θα γίνουν,
θράσιο, ξετυλιγμένο…
"Με αγάπησες;"
ρωτώ, κι απ’ το δισταγμό,
των δυο ματιών σου,
το ρίγος των βλεφάρων,
την απόκριση παίρνω…
Και πικρά γέρνω,
να μαζέψω το γνέμα,
ενός έρωτα,
και με δαύτο να φάνω,
καινουργιό-μου σωκάρδι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
20-11-2022 @ 19:37 | Πολύ ωραίο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | -Ειρήνη-
23-11-2022 @ 07:33 | Μια σειρά τάνκα που θα μπορούσαν να είναι δυο κοντινά πλάνα στα δυο πρόσωπα. Εξαιρετική η έμπνευση με την κλωστή απ' την οποία κρέμεται η αυταπάτη, η επιθυμία για την αλήθεια και η απόκριση που δε χρειάζεται καν να εκφραστεί με λέξεις. Το 1ο και το 3ο θα στέκονταν και μόνα τους. Θεωρώ ότι τα τάνκα είναι πιο δύσκολα από τα χαϊκού, κι ας είναι μεγαλύτερη η έκτασή τους, συνεπώς, η δημιουργία σου είναι άξια συγχαρητηρίων. | | professorark
23-11-2022 @ 12:49 | Ευχαριστώ-σε Ειρήνη για τις επισημάνσειςς και για την πολύ θερμή υποδοχή αυτή της tanka-chain. Άποψή μου είναι ότι, αν και έχουν κάποια και αυτοτελή ύπαρξη, η όλη αλυσίδα είναι που δίνει το πλήρες νόημα αυτού που θέλησα να εκφράσω. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
