Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131193 Τραγούδια, 269563 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο χρόνος έφευγε (βράδυ 31ης Δεκεμβρίου)
 
Με ρώτησε ''τι πίνεις;''
και αν μπορείς να γίνεις, νύχτα, μάρτυρας σε αυτό
της είπα πως μοιραία
με νοιάζει η παρέα και όχι το ποτό
στην πίστα πλάι το πιάνο
κι εγώ πώς να γλυκάνω την όμορφη στιγμή
που είχα μια αμηχανία
ίσως κι αδυναμία από χαρά κρυφή.

Έξω ο χρόνος το 'σκαγε, έφευγε
στο κρύο άλλη μια φορά κατέφευγε
την απουσία του αισθητή να κάνει
γύρω άνθρωποι ανήξεροι γιορτάζανε
κι ανυποψίαστοι ευχές μοιράζανε
ο πόνος της χρονιάς που πέρασε να γιάνει.

Βγήκα έξω στο δρόμο
να μάθω αυτόν το νόμο που ενώνει δυο καρδιές
κι αν στης χρονιάς το τέλος
σε πετύχει βέλος κάθε μέρα γιορτές
η πόλη διασκεδάζει
την ευτυχία μοιράζει σ' όσους την αγαπούν
ο κόσμος τώρα αλλάζει
και κάποιους τους τρομάζει πώς θα αντέξουν όσα ευχήθηκαν αν 'ρθούν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

gm
 
Κων/νος Ντζ
28-12-2022 @ 12:03
Ωραίο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
koyloykakoselias
28-12-2022 @ 17:16
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλησπερα
φραγκοσυριανος
28-12-2022 @ 18:35
::up.:: ::up.:: ::up.::
Λεονόρα
28-12-2022 @ 19:38
Ένας διάλογος δοσμένος σε πλάγιο ποιητικό λόγο, μια κατάσταση και μια μελαγχολική απορία στο φινάλε!!!
Αγιοβλασιτης
28-12-2022 @ 20:34
Ωραίο!! ::theos.::
zari.kardias
28-12-2022 @ 22:00
...ο κόσμος τώρα αλλάζει
και κάποιους τους τρομάζει πώς θα αντέξουν όσα ευχήθηκαν αν 'ρθούν.
Πολύ-πολύ όμορφο!!! ::up.::
::xmas.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο