Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εννιά αποχυτά τετράστιχα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εννιά αποχυτά τετράστιχα
 Καλό ξημέρωμα σε όλες και σε όλους
 
1. Εκεί…
Πολλές φορές καμώθηκα, πως πέταξα ως Εκεί,
να δω, αν είναι βολετό, το να μελέψω, Εκεί,
μα, κάποια μέρα, ελπιστή, όταν θα πάω Εκεί,
δεν θα 'χει μείνει, κατιτίς, που να αξίζει Εκεί…

2. Πόντσι
Τα μάγουλα χλωμιάσανε, της γης, από την πάχνη,
κι ο κομπογιάννος μάργωσε, στη φούχτα του χειμώνα...
Σήκω πιγκέρνη, κέρνα μας, πόντσι, χωρίς κανόνα,
κι άσε, το κλεφτοφάναρο, ποιος κόρωσε, να ψάχνει...

3. Ριτράτο…
Μέσα στ’ ασήμι της ιτιάς, θρασομανούν συκάδες,
και στις αγκάλες τ’ ουρανού, λάμνουν λευκοτσικνιάδες,
Κάντρα, οι χιόνασπρες κορφές, στις δυσμικές φανέστρες,
και στην προσήλια πόρτα μου, σκαριά π' αφήσαν δέστρες…

4. Ρήμι…
Τριαντάφυλλα κι αν φύτεψα, θησαύρισα αγκάθια...
Κι αν κύκνου ζέστανα αυγά, μέσα τους βρήκα φίδια...
Κι αν λύρα έπαιξα γλυκιά, γεύτηκα, έρμος, ξίδια...
Δίχως σου, στης Εδέμ κορφές, κόλασης κατακάθια...

5. Χειμερινό…
Μα, τι θαρρείς, η χειμωνιά, πώς είν' ευτυχισμένη;
Κάνει τη βρώμικη δουλειά… Θωριά, μην έχεις, σκοτεινή…
Σαν σε ζαλίσει γιασεμί, μια νύχτα καλοκαιρινή,
μες στην αγκάλη μου, θα δεις, δεν θα 'σαι χολωμένη...

6. Δάκρυα
Τα δυο αργυάκια σκούπισε, που αρμυρά κυλάνε.
Τα δάκρυα είν’ ατίμητα, σου βγάζουν ομορφάδα,
μα πρέπει να ξεχύνονται, με κάποια φρονιμάδα,
αλλιώς, για χάρης στάματα, θα σε παρακαλάνε…

7. Μπάλος…
Μιας κι η αγάπη άστατη, είναι, π’ ανάθεμά τη,
μπαλάρω όπως παίζει μου, μιας γιαβουκλούς, γινάτι...
Στο κάτω-κάτω κι ο κισσός, ρέγουλα δεν κρατάει,
σε δέντρο, σαν τυλίγεται, π’ αγέρας το χτυπάει...

8. Βλέμμα…
Χέρι μου τόσο σίγουρο, μαστορικά που έχεις,
ζωγραφισμένη την ελιά, που 'χει στο μάγουλό της,
πες μου, σαν φτάσει η στιγμή, το βλέμμα το δειλό της,
να πιάσεις, το πινέλι, πώς, στα δάχτυλα θ' αντέχεις;

9. Καπότο
Έμνοστη πλήσια είν' η μέρα, οπού συδένει, δυνατά,
και η καρδιά σου ευφραίνεται, που ρίχνει, που δε σταματά...
Μοιάζει σα θόρυβος λευκός, καπότο ν’ απλώνεται παντού,
και να σκεπαίνει μια σιωπή, που είν' σε κιντέρια χουβαρντού…


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
koyloykakoselias
29-12-2022 @ 10:59
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Κωστα.
-Ειρήνη-
31-12-2022 @ 09:42
1. Όταν νομίζουμε ότι κάτι αξίζει τον κόπο, αλλά κάνουμε λάθος... 2. Σκηνή από εποχής. 3. Ζωγραφικός πίνακας 4. Ελύτης: Θά πενθώ πάντα - μ'ακούς; - γιά σένα, μόνος,στόν Παράδεισο. 5. Της αγκαλιάς 6. Αυτό νομίζω το έχω ξαναδεί, κάπως το θυμάμαι 7. Μου άρεσε το μισό. Παρόλο που καταλαβαίνω το υπόλοιπο, για μένα ο κισσός είναι συνδεδεμένος με τα ερείπια και τα δέντρα τα χρησιμοποιεί... 9. Ναι, η βροχή μιλάει σ' όσους την ακούν. 8. Το καλύτερο! Είναι μια τέλεια έκφραση έρωτα που σχεδόν δεν έχει αναγνωριστεί απ' αυτόν που τον νιώθει.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο