stixoi.info: Άτιτλο γιατί έτσι

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άτιτλο γιατί έτσι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Άτιτλο γιατί έτσι

Ο παλμός, του παλμού, τον παλμό, ω! παλμέ

Είσαι ολόκληρος μια φριχτή αδυναμία.
Είσαι ολόκληρος ένα ποίημα.
Είσαι μελωδία.

Τους τελευταίους μήνες με βοηθάς να υποφέρω
την αγωνία με την ίδια στοργή που με είχες βοηθήσει
να βρω την γαλήνη.
Ως πότε θα είσαι θυμωμένος μαζί μου;
Ως πότε το παιδαγωγικό νυστέρι της σιωπής σου
θα τιμωρεί χωρίς θεό και νόμο την αλήθεια μου;
Ως πότε τα ξημερώματα θα αναρωτιέμαι τι έκανα;
Σε ποιον;
Και έγινε άχυρο η ψυχή μου ψιλό σαν χνούδι
που τ΄ άρπαξε ο άνεμος.
Σαν εύθραυστο αγγείο από πηλό που ξέχασε
ο κεραμεύς μες το καμίνι.
Προσπαθώ να ορίσω τον εαυτό μου.
Εσύ ήσουν αυτός που έλεγες πως δεν δημιουργούσα
για να καταναλώνω και δεν κατανάλωνα για να βρω
το νόημα της ζωής.
Γιατί το νόημα της ζωής έχει γίνει υπαρξιακός πόνος;
Γιατί δεν με παρηγορεί η σκέψη του Σοπενχάουερ,
οι έμμονες ιδέες του Κάφκα, του ψυχαναγκαστικού Προυστ,
της μανιοκαταθλιπτικής Βιρτζίνια Γουλφ,
των καταραμένων Βαν Γκογκ, Ντύρερ, Μοντιλιάνι
ακόμη και των αυτοχείρων ποιητών από τον δικό μας
Καρυωτάκη ως την Σύλβια Πλαθ που αν είχαν περάσει
από το ντιβάνι ίσως να είχαν βρει κάποια ισορροπία
αλλά εμείς σίγουρα θα ήμασταν πολύ φτωχότεροι..
Πλάτος στη πιεζόμενη καρδιά μου στέρησες.
Τόσα πολλά και τόσα λίγα. Όχι άλλο σε παρακαλώ.
Νίκησες μάτια μου.
Νίκησες τον εαυτό σου.

Τις αντοχές μου μην ζηλέψεις να ζυγιάσεις
γιατί για χρόνια θα το πράττεις και τούτο
από το φόβο σου τις σιωπές σου μην αναστατώσεις.
Την ανάμνηση της άλωσης αν σκίαζες
το φόβο θα μετρίαζες ξανά να μην πονέσεις.

Βουλιάζουμε στις ίδιες φρικτές αδυναμίες..


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven

MASTER 23-09-2006 @ 17:09	"Νίκησες μάτια μου. Νίκησες τον εαυτό σου." Βουλιάζουμε... ::yes.::
ΑΙΟΛΟΣ 23-09-2006 @ 17:13	Τις αντοχές μου μην ζηλέψεις να ζυγιάσεις γιατί για χρόνια θα το πράττεις και τούτο από το φόβο σου τις σιωπές σου μην αναστατώσεις. Την ανάμνηση της άλωσης αν σκίαζες το φόβο θα μετρίαζες ξανά να μην πονέσεις. Θαυμάσια η γραφή σου Μαργαρίτα… Μελέτη και σπουδή ο στοχασμός σου… Άτιτλος παλμός… Καλό σου βράδυ… ::smile.::
Dark Princess 23-09-2006 @ 17:23	Και έγινε άχυρο η ψυχή μου ψιλό σαν χνούδι που τ΄ άρπαξε ο άνεμος. ...Όμορφο και το αποψινό! Την ανάμνηση της άλωσης αν σκίαζες το φόβο θα μετρίαζες ξανά να μην πονέσεις... ::up.:: ::up.:: Φιλάκια...
justawoman 24-09-2006 @ 02:01	Μαργαρίτα μου από χθες τα θολά μου μάτια στεκόντουσαν θαυμαστικά πάνω σε τούτο το μαργαριτάρι. δε χρειάζονται σχόλια Μα, αναρωτιέμαι, πάντα και για πάντα θ' αναρωτιέμαι. Γιατί ο πόνος, η θλίψη, η οργή, η απελπισία είναι τόσο ευεργετικά δημιουργικές;;; Κι εκείνη η πανούργα η χαρά κι η ευτυχία τόσο αδηφάγα καταναλωτικές;;; Μήπως γιατί κρατούν τόσο λίγο που δεν προλαβαίνουν να συλλαβίσουν ούτε τ' όνομά τους;;; Καλημέρα και πάλι
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 24-09-2006 @ 02:15	Ο παλμός, του παλμού, τον παλμό, ω! παλμέ ω έρωτα αγέραστε.Καλημέρα Μαργαρίτα ατελείωτη. ::up.::
TAS 24-09-2006 @ 03:39	Με justawoman
AETΟΣ 24-09-2006 @ 04:41	Καλο απογευμα Μαργαριτα με τα μαργαριταρια σου... ::up.::
~ Εφυγα ~ 24-09-2006 @ 05:25	Τι να πω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Άφωνη!!!! Τραγικά Θαυμάσιο.....
agrampeli 24-09-2006 @ 05:33	υπέροχο ::smile.::
ησυχια.. 24-09-2006 @ 06:43	::up.:: ::up.:: ::up.::
elli 24-09-2006 @ 08:21	Υπέροχο!!! Λάμπει σαν το διαμάντι!!! ::up.::
Ri@89 24-09-2006 @ 12:09	::up.:: ::up.:: Πολυ ομορφο
ΤΟΞΟΤΗΣ 24-09-2006 @ 15:52	Ρίτα καλησπέρα και καλό ξημέρωμα, ... Η ζωγραφιά, της ζωγραφιάς, ω πινέλα.....κάνατε πάλι θαύμα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Τσακίρη Χαρά 24-09-2006 @ 16:04	Μαργαρίτα μου......όλο με βάζεις σε σκέψεις..... κι είναι και δύσκολες οι ώρες ... θα αρχίσω να τα εκτυπώνω και να τα μελετάω με την ησυχία μου..... κατι σαν εργασία στο σπίτι που μας βάζανε στο σχολείο..... ::love.:: ::love.:: ::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 24-09-2006 @ 16:16	Ρίγησα... πάλι μου μίλησες απόψε... Γλυκά φιλιά. Μου έλειψες φριχτά.
psevdonymo 25-09-2006 @ 00:45	"Γιατί το νόημα της ζωής έχει γίνει υπαρξιακός πόνος;" Το αποκορύφωμα του λόγου που κάνει τον κοινό ποιητή πραγματικό καλλιτέχνη. Τα σέβη μου κυρία μου !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο