| |
Που πας ψυχή μου
και δεν ρωτάς
που έχει ξεροβόρι,
που πας ψυχή μου
και μιλάς
ετούτοι οι οδοιπόροι.
Θαρρώ δεν πάνε πουθενά
μόνη, σε φυλακίσαν
που πας ψυχή μου
τα δεινά
κληρονομιά σ` αφήσαν.
Πόσο κατάλευκη ψυχή
σ` έχουν τόσο ματώσει
και δεν υπάρχει προσευχή
έλεος να σου δώσει.
Πόσα ψυχή φορτώθηκες
πόση σκόνη ακόμα
έπεσες και λασπώθηκες
και προχωράς ακόμα.
Που τραβάς πανώρια κόρη
θα σου λιώσουν το φουστάνι
τούτοι οι νέοι οι μαστόροι
θα σου πάρουν το λιβάνι.
Λευκή ψυχή μου, που τραβάς
σε συμπληγάδες χρόνια
δεν κουράστηκες ν` αγαπάς
γίναν τα μαλλιά σου χιόνια .
Κοίτα εκεί έξω ερημιά
κι` όλοι μιλούν, μιλούνε
και συ μια ακροποταμιά
θέλεις για να σου βρούνε.
Και ψάχνεις, ψάχνεις βρε ψυχή
σε τρύπησαν τα σύρματα
νιώθεις χρόνια μοναχή
μες σ` άλλων τ` ανομήματα.
Θε να σου κόψουν τα γιασεμιά
θε να σου πάρουν το φεγγάρι
την μόνη σου ανασαιμιά
να` χουνε φως οι φάροι.
Κρύψου καημένη να σωθείς
σε τόνους, τόνους σκόνη
κρύψου και μην ποθείς,
τι τάχα δικαιώνει.
Τ` ανθρώπινα γίναν πληγές,
σήκω ψυχή ανυψώσου
για άκου τις ιαχές
δώ` στη στη ζωή το φως σου.
Να γίνει δώρο για παιδιά
στις εσχατιές του κόσμου
ψυχή μου, κόψε δυο κλαδιά
και ένα κλωνάρι δυόσμου.
Νιούτσικη δάφνη χρυσαφιά
νιούτσικο ένα γροθάρι
νιούτσικη μια χρυσή ελιά
κι` ένα προσκυνητάρι.
Κράτα` το καλά μην κλαίς
είχε η πορεία αίμα
μόνο στις μελανιές να λες
έτσι είναι τα γραμμένα.
Βάλε καπέλο θαλασσί
να σ` αγαπούν τα κύματα
μονάχη μου, καημένη εσύ
γράψε δυο ακόμα ποιήματα.
22-2-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
