| |
Ματωμένη Γκεμμα----1_3_2023
Εγώ σε ήξερα κοιλάδα των Θεών,
εκεί που εσμιγαν και λουζονταν οι νυμφες
Και τώρα έγινες κοιλάδα των νεκρων
Και τις κακές εμαζεψες τις μοιρες
....................................
Εγώ σε ήξερα να έχεις ομορφιά
Και τη ζωή να την μοιραζεις γύρω _γυρω
και τώρα έγινες χαλάσματα σωρων
Και του θανάτου άρχισες να γράφεις το βιβλιο
.........................................
Και στις σελίδες σου φωνάζουνε παιδια
της νιότης λουλουδα στο γύρισμα του χρόνου
και τη ζωή τους κόβεις αξαφνα με μιας
γίνεσαι ένοχη σκηνή ταινίας τρομου
.......................................
Ήθελα να' ξερα που είναι οι Θεοί; κάθε φορά
που άτιμα πέφτει το αίμα
Γιατί αφήνουν τον εχθρό ν'αποζητει
Ψυχές Παιδιων για το πανάρχαιο του γεύμα;
.........................................
Μήπως οι χρόνοι που περάσανε ξεχνούν;
Που' ναι το κάλλος και της γης σου ή γαλήνη;
Μήπως τριγύρω στις σπηλιές καραδοκουν
Τα πεινασμένα του θερια_τερατα_κτηνη;
..........................................
Πως θα τη σβησεις τώρα τούτη τη ντροπή;
και πως τα χέρια σου θα πλύνεις απ' το αίμα; πως θες ξανά να σε κοιτάω καθαρή;
που τα παιδιά τα θυσιάζεις για μια Γκεμμα;
Κ. Λ. Inokrini
αφιερωμενο στην τραγωδια των τεμπων ---1_3_2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
