| |
Το χεις μωράκι τόσο αθώο μες την αγκαλιά σου
το μεγαλώνεις τρέμοντας μην από άτσαλη αγάπη το χτυπήσεις
και αν το σώσεις κρύβοντάς το νανουρίζοντας το στην καρδιά σου
έρχεται η ώρα που δεν φτάνουνε τα χέρια σου να το τυλίξεις
κι εκείνη εκεί την ώρα έρχεται ο δήμιος ο εργολάβος του θανάτου
το σιχαμένο αποκύημα διορισμένου του βουλευτικού του τάφου
και σε προστάζει να καθήσεις μακριά από την τέφρα του κορμιού σου
και δεν του δίνεις μια με την κρανιά του δέντρου του γονιού σου
Τουλάχιστόν εσύ που σήμερα σε πήρε μες τα χέρια του να σε ζεστάνει
εσύ που χεις παγώσει και το οξυγόνο να μιλήσεις δεν σου φτάνει
εσένα που σε περιμένει η μάνα σου η δυο φορές η μάνα των παιδιών σου
με το νερό της γης σου την σωτήρια δροσιά στο πρόσωπό σου
Για ποιά παγκόσμια ημέρα της γυναίκας μου μιλάν οι ήμεροι της γης
οι κόρες και οι γιοι μας βρίσκονται στους δρόμους
σε πορείες γιατι πουθενά δεν νιώθουν ασφαλείς
τόση ντροπή δεν την αντέχει γέννα γόνος και γενιά ανθρώπου
τα μαύρα χρόνια μας από την πίσσα που μας σφράγισε επιτόπου;
ΑΥΤΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ;
ΤΙΣ ΞΕΣΚΙΣΜΕΝΕΣ ΥΠΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
