| |
Χαμογέλα !
Πήρα χαράς το μήνυμα / και της χαράς τη ζάλη
ζάλη γλυκιά σαν φίλημα / γλυκιά σαν μια αγκάλη.
Λόγια απλά παραμυθιού / σαν ιστορία θρύλου
στη σιγαλιά του σκοταδιού / σαν άκουσμα του γρύλου.
Μόνος, όμως, δεν πόρεψα / στην άκρατη χαρά μου
μόνο μαζί σου χόρεψα / πού ‘σουν στα όνειρά μου..
κι ήσουν γλυκιά κι ήσουν καλή / ο ουρανός κι η γη μου !
κι έγινα τ’ άσπρο σου χαλί / να νιώσεις την στοργή μου.
Άνοιξα τα παράθυρα / στη παγερή καρδιά σου
και με αγάπης λάφυρα / να στρώσω στην ποδιά σου.
Ό,τι καημός σ’ αιμορραγεί / με τόλμη να παλέψω
και μιαν ολόδροση αυγή / νυφούλα να σε στέψω...
...
Είμαι μικρός στο πλάι σου / και στα οράματά σου
μα δεν ζητώ τον Μάη σου / και τα χαρίσματά σου..
Το πρόσταγμά μου είναι λιτό : / Έλα κοντά μου, έλα !
κι ένα μονάχα σου ζητώ / καλή μου ! : Χαμογέλα !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
