| |
ΜΕΣΟΣΤΡΑΤΙΣ (Παρασκευή 7 Απριλίου 2023)
Εγώ ‘μ’ ο Γιώργης, ιχνηλάτης της σιωπής,
σ’ άσπρο φαρί σαλεύω επάνω καβαλάρης,
τ’ άρματα αν ‘ρέχτηκες που σέρνω, της ψυχής,
πολέμα αντάρτη χρόνε, αν θες να μου τα πάρεις,
εγώ ‘μ’ ο Γιώργης, ιχνηλάτης της σιωπής …
Δεν είναι όπλα και σπαθιά, σκουτάρια οχτρών,
της μάχης σύνεργα, μα τ’ άρματα του λόγου,
είναι μια λύρα που ‘χει απάνω το’ σταυρό
κι ένα δοξάρι απ’ τη λευκή-ν ορά τ’ αλόγου …
Εγώ ‘μ’ ο Γιώργης, ταξιδιώτης της βροχής,
κόντρα στο γκρίζο παρελθόν, τραβώ το’ δρόμο,
ακολουθώντας τον παλμό της μουσικής,
τ’ άσπαρτα ονείρατα μου, με τα νύχια οργώνω,
εγώ ‘μ’ ο Γιώργης, ταξιδιώτης της βροχής …
Κρατώ της μάνας την επίγεια προσευχή,
π’ όλο με σταύρωνε, κρατώντας τη ζακέτα μου,
νεύμα απ’ τον κύρη, των παιδιών μου την ευχή
και το γλυκό φιλί στα χείλη, απ’ τη γυναίκα μου …
Εγώ ‘μ’ ο Γιώργης, ακροβάτης της ψυχής,
χορεύω ατάραχος σε σύρμα τεντωμένο,
χάσκει από κάτω αντί γκρεμός, το φως της γης,
το σώμα γέρνοντας, τα χέρια μου ζεσταίνω,
εγώ ‘μ’ ο Γιώργης, ακροβάτης της ψυχής …
Το χειροκρότημα απ’ τον όχλο π’ αλυχτά
κι επευφημεί, μ’ υποχρεώνει να επιμείνω
ν’ αντέξω κάθε αστροπελέκι που χτυπά
κι από πρωτύτερα, πιο δυνατός να γίνω …
Στο μεσοστράτι τ’ αναστεναγμού, ουρανέ,
αρτιμελής, περιζωσμένος τ’ άρματα μου
θα ‘μαι και κόντρα στης ζωής τον αμανέ,
θα σπάσω ότι αλυσοδένει τα φτερά μου …
Θα φτερουγίσω, τραγουδώντας σαν πουλί,
το κύκνειο άσμα, έχει ακόμα δρόμο τόσο,
κόντρα στη μοίρα, μ’ άρτια-ν αυθυποβολή,
έχω πολλά κι υποχρεούμαι να τα δώσω …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
