Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα παλιά μου τα δέρματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα παλιά μου τα δέρματα
 skeftika na to balv sta paidika alla meta lew ..mpaaaa!
 
Τα παλιά μου τα δέρματα
τα κοιτώ απλωμένα
στη πολυθρόνα δίπλα μου
τα έχω απλωμένα.
Επάνω τους είναι γραμμένη
μια ιστορία πονεμένη
και γρατζουνιές
κι άλλες ζημιές
της νιότης μας οι σκανταλιές…
Τα παλιά μου τα δέρματα
στα σωστά τους τα χρώματα
των ανέμων καμώματα
έχουν σπουδάσει …
Τα παλιά μου τα δέρματα
αγκαλιάζουν το σώμα
τι γλυκά που μυρίζουνε
μου υγραίνουν το στόμα .
Η πρωινή μας επαφή
ήτανε πάντα σα γιορτή
και κάθε σκέψη πιθανή
γίνονταν σε μια στιγμή.
Η κάθε μας διαδρομή
πάντα ήταν μαγική
παραμυθένια, μυθική,
μα σίγουρα μοναδική.
Για μένα … τον εραστή της στιγμής
που όνειρο είχα πάντα
να παγώσω το χρόνο…
για να την απολαύσω.

Και πριν αρχίσετε να φαντάζεστε φίδια,
για την παλιά μου δερμάτινη φόρμα πρόκειται.
(της μηχανής έτσι?)
Η πονεμένη ιστορία έχει να κάνει με διάφορα
ατυχήματα που έγιναν κι άφησαν πάνω της ίχνη
(και πόνεσαν …εμένα !)



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι η δόξα, δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά !
 
CHЯISTOS P
25-09-2006 @ 16:47
η επεξήγηση μας έκοψε την φαντασία φίλε κτήνος (αλήθεια, τι δέρμα έχεις ;)
Δως μας να καταλάβουμε από την αρχή για τί μιλάς ..!
ΑΙΟΛΟΣ
25-09-2006 @ 16:54
Για μένα … τον εραστή της στιγμής
που όνειρο είχα πάντα
να παγώσω το χρόνο…
για να την απολαύσω.

Παιδικό πάντως δεν είναι...
Καλό βράδυ Νίκο... ::smile.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
25-09-2006 @ 17:42
σε φόρμα σε βρίσκω σήμερα Νικόλα ::smile.::
MARGARITA
25-09-2006 @ 17:55
Η πονεμένη ιστορία έχει να κάνει με διάφορα
ατυχήματα που έγιναν κι άφησαν πάνω τις ίχνη
(και πόνεσαν …εμένα !)

Στο τελευταίο στίχο σε παρένθεση μένω.....
στα αθλητικά έπρεπε να το βάλεις....καλημέρα Τέρας ::wink.::
μπρουχίτα
25-09-2006 @ 18:01
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
AETΟΣ
25-09-2006 @ 18:08
::smile.::
justawoman
26-09-2006 @ 02:21
με τη Μαργαρίτα ::yes.::
Αγνή
26-09-2006 @ 03:57
Στον έρωτα και στην αγάπη έπρεπε! ::laugh.::
guesswho
26-09-2006 @ 04:33
Όντως η επεξήγηση με προσγείωσε! Αλλά έδωσε νοσταλγική διάσταση στο ποίημά σου. ::smile.::
KTiNoS
26-09-2006 @ 05:11
Λοιπόοοοοον ….
Κατ΄ αρχήν ευχαριστώ ΟΛΑ τα παιδάκια μου μπήκαν και διάβασαν τα ιδιόρρυθμα πράματα που γράφω.
Τα δέρματα είναι DAINESE (τι άλλο )
και η επεξήγηση έγινε λόγω των σαλιγκαριών του παλιοχαραχτήρα.
Λέω με τόσα ερπετά σίγουρα εκεί θα πάει το μυαλό τους …
Θα είχε κι έτσι νόημα, ίσως να ήταν και πιο ουάου αλλά θέλω να μιλάω μόνο για αληθινά πράγματα. (όταν το έγραφα αυτό η φόρμα ήταν δίπλα μου και το δωμάτιο μύριζε πετσί) Υπάρχει και ένα έργο μοντέρνας τέχνης με δέρματα (σε ανθρώπινη φόρμα) να κρέμονται σε μια ξύλινη κρεμάστρα, τύπου καλόγερος, δίπλα στη πόρτα.
Ρε βραχνέ εγώ τρέφομαι με αηδίες οπότε ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ μη μου λες για πίτες γιατί με πιάνει τρέλα. (καλά που πάω και καμιά εκδρομή και τρώω κανα κοψίδι !
agrampeli
26-09-2006 @ 08:21
Η πονεμένη ιστορία έχει να κάνει με διάφορα
ατυχήματα που έγιναν κι άφησαν πάνω της ίχνη
(και πόνεσαν …εμένα !)

και μένα με πόνεσαν πολύ ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο