| |
Με ραγισμένη καρδιά και άδεια χέρια,
Κάθεται μόνη της κάτω απο τ’αστέρια.
Δεν θέλει να καταλάβει γιατι
Τον γιο της δεν θα ξαναδεί.
Και τα δάκρυα κυλούν αργά.
Το «γιατί;» να βρεί, προσπαθεί ξανά.
Γιατί ο γιος της πέθανε;
Μονάχη η μητέρα έκλαψε.
Στο χέρι της κρατά σφιχτά
Το γράμμα που ήρθε χτες αργά.
Που έλεγε πως πέθανε,
Και γι’αυτον θα προσεύχονται.
Είπαν πως πολέμησε σκληρά,
Έβαλε ολα του τα δυνατά.
«Ήρωα» θα τον πουν γι’αυτο.
Μα πες μου, σου φαίνεται δίκαιο;
Άξιζαν ολα αυτά;
Να πεθάνει για κανέναν;
Να είναι πιόνι ξεχασμένο
Σε παιχνίδι πουλημένο;
Να πεθάνεις για κάποιον
Που καν δεν ξέρει το όνομα σου;
Και εκείνη πέθανε ξανά και ξανά.
Μα δεν τους ενδιαφέρει αν η μητέρα πονά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
