| |
Καθώς κοιμάσαι,
φτάνω εκεί τη νύχτα,
και στο αυτί σου,
πως σκιάζουμαι, αχνιάζω...
Γιατί μονάχη είσαι,
στου υπαρχτού την κόψη...
Κι αγάλι λέω,
ένα γλυκό τραγούδι,
με λέξες κιάρες,
και με κνικάτες ρίμες,
τραγούδι σκαρωμένο,
με μέτρο αίθριας τζόγιας….
Και η αχνιά μου,
σου λέει "σ' αγαπάω"...
Κι ο ψίθυρός μου,
σου λέει τα που θέλω,
που λαχταρώ να νιώσεις,
μια μέρα, δω, σιμά μου...
Μα, ως τα τότες,
δεν μένει-μου να κάνω,
το νιώθω, άλλο,
απ' το να σ' αγαπάω
να νοιάζουμαι για σένα,
στ' αυτί σου, αχ, ν' αχνιάζω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
