| |
Νοσταλγια
Οντες κοιτώ τον Κοφινα ο νους μου συλλογαται
Παλιά συναπάντηματα με ξωτικά και νυμφες
Απανου κάτω τα ιερά, τ'ασκηταρια τριγυρω
Και η ψυχή στήνει χορό στο πέρασμα του χρόνου
Χτυπουνε οι αέρηδες τα σήμαντρα για γροικα
Και δες μορφές που ξεπηδούν απ τις πλαγιές και πάνε
Μες στις σπηλιές να δροσιστουν και να μεσημεριασουν
Να σμιξουν το λιβάνι τους με τ' άρωμα της Κόρης
Που σεργιανα και εύλογα πριν πάει στο μοναστηρι
Θες ναν η Αγια μονή; θες στο χωριό απάνω;
Μη πάει πέρα στ αη Γιαννιού τ' Άγιο θεραπευτηρι;
Στου αη Αντώνη τη πηγή να πιει να ξαποστάσει;
Η θα ριχτεί στου Κοφινα το ιερο ν' ανάψει;
Πριν κατέβει στον Κουδουμα τη χάρη της να ρίξει;
12_3, λεν τριγυρνά και περνει προσευχές της
Διαμάντια στο κοφινι της που το κρατούν οι νυμφες
Δρασκελισε Αγιοφαραγγο, μαρτσαλο και σπηλιαρια
Κι οι, κορες την ακολουθουν χαρούμενες και πάνε.....
Κ. Λ
inokrini. 15_7_2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
