| |
Άδειος τώρα, με κομμένη την καρδιά
Έχεις φύγει, είσαι τώρα μακριά
Μόνος μένω, να γεμίσω την ψυχή μου
Και να κλείσω, από ‘σένα, την πληγή μου
Τώρα ο χρόνος, θα κυλά νωχελικά
Έτσι φτάσαμε να ζούμε τελικά
Το αβύθιστο το πλοίο της αγάπης μας
Άρχισε να πλημμυρίζει απ’ τα λάθη μας
Και σιγά – σιγά, βουλιάζει μες τη θάλασσα
Πάνε Θεέ μου, όλα όσα εγώ λαχτάρησα
Το αβύθιστο το πλοίο της αγάπης μας
Σαν παγόβουνο χτυπήθηκε απ’ τα πάθη μας
Δίχως λύτρωση, ο βυθός το αγκαλιάζει
Και το τέλος έρχεται και με τρομάζει
Άδειος από αισθήματα για ‘σένα
Τα λόγια σου, δεν άγγιξαν κανέναν
Κι έτσι βρήκες, τη στιγμή για το “ Αντίο ”
Της αγάπης εγκατέλειψες το πλοίο
Τώρα ο χρόνος, θα κυλά νωχελικά
Έτσι φτάσαμε να ζούμε τελικά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
