| |
Μια φυλακή με σφαλισμένα παράθυρα
δεν βλέπουν ουρανό
χρόνια εδώ.
Καρφωμένα με χίλια καρφιά,
σκουριασμένα, σκεβρωμένα
συρματοπλέγματα.
Σκουριά κι` αγέρας,
πνιγμός, η ανάσα μου.
Βασιλείς και τρανοί
ανοίξτε τις χαραμάδες
θα δω τον ήλιο.
Δεν ειν δικά μου
τα σάπια σας κάγκελα,
αδειάστε τη σκόνη
σεις την χτίζεται αιώνες.
Στα δικά μου τα μάτια
με τα ματωμένα σας χέρια.
Δεσμώτες και δήμιοι
οι δικές σας αλυσίδες
φυλακίζουν τις ψυχές
στο γκρίζο, στο έρεβος
στο σκοτάδι.
Οχι!! θ` αγγίξω τ` αστέρια ,
αρνούμαι, τη στάχτη σας.
Όχι!! θα` ρθουν τα πουλιά
θα` ρθουν τα σγουρομάλλικα κρίνα
πάρτε, πάρτε τα χέρια σας
από τα δικά μου
ιερά και όσια.
Σεις σφαλίζεται στόματα
κρύβετε το κόκκινο γαρύφαλλο
το άσπρο περιστέρι.
Μαζέψτε τη σκουριά σας
από τα δικά μου τα μάρμαρα,
έχω αξίνες, πέλεκυς, σπαθιά
ξυνάρια, μαχαίρια,
έχω ατσαλένια γροθιά,
αύριο το ξημέρωμα,
θα τα κάνω κομμάτια!
Αύριο, θ` απλώσω την ψυχή μου
με άσπρη φορεσιά
θα πετάξω.
Τ` άσπρα τα περιστέρια θα φτάσω
13-9-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
