| |
Μια νύχτα στην Ρόδο σε πρωτοείδα,
Μέσα στον κόσμο, στα φώτα τ' αστραφτερά,
Ήσουν ένας ήλιος, αστέρι φεγγάρι,
Έμοιαζαν όλα με σένα, φαντακτερά.
Ρεφραίν.
Με έχεις τρελάνει, αλήθεια στο λέω,
Τρέχω ξωπίσω και παραμιλώ,
Σταμάτα σου λέω, μην τρέχεις άλλο,
Άκουμε για λίγο, πριν τρελαθώ.
Μέσα στις Ρόδου τα στενά τα σοκάκια,
Κάτω απ’ το Ρολόι, τους Πύργους και τα Τζαμιά,
Πανέμορφη πρόβαλλες, από κάθε γωνία,
Του μεσαίωνα αρχόντισσα, σημερινή ομορφιά.
Μα ξάφνου βρεθήκαμε αντίκρυ, τι τύχη κι’ αυτή,
Αλήθεια τι σύμπτωση και μοναδική,
Στα χείλη σε φύλησα, γλυκά τρυφερά
Κι οι τύχες μας σμίξανε, για παντοτινά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
