| |
Με επίκληση στη Μούσα μου πάλι θα ξεκινήσω,
αυτό εδώ το κείμενο που θέλω να ποιήσω.
Μούσα μου απόψε χόρεψε και στο χορό αφέσου,
μέσα από τις κινήσεις σου το νόημα σου πες μου.
Κι η μούσα αυτή με άκουσε κι άρχισε να χορεύει,
μ’ ένα λατινικό χορό το βλέμμα παγιδεύει…
Μου δείχνει βιωματικά μία φιλοσοφία,
κινήσεις που υποκρύπτουνε κάποια πληροφορία…
Έτσι πατάν τα βήματα με της καρδιάς τον κρότο,
και φτιάχνουν συναισθήματα αλλά με τέτοιο τρόπο,
που λέξεις είναι αδύναμες ή εγώ, δεν το μπορώ,
κι έτσι απλά παρατηρώ και σου χαμογελώ!
Εσύ το νόημα μου δείχνεις, με μία άλλη οπτική,
με κάποιο τρόπο καταλήγεις και η κίνηση απλά αρκεί.
Κι εγώ που ξέρω άλλο τρόπο, να ερμηνεύω όλα αυτά,
καταλαβαίνω πως δεν ξέρω… πως να το γράψω πιο απλά!;
Καταλαβαίνω πως ο τρόπος που ο καθένας εξηγεί,
δεν είναι ίδιος με τον άλλον, σαν τον χορό στην μουσική,
η μουσική είναι ένας τρόπος κι ο χορός τον εξηγεί,
όπως κι ο στίχος, αν υπάρχει, που οδηγεί τη λογική…
Δύσβατο είναι αυτό το ποίημα, το έγραψα όπως μπορώ,
μα αν θέλεις να το καταλάβεις να μπεις εσύ μες το χορό,
δεν περιγράφεται με λέξεις η όποια αλήθεια συναντάς,
μόνο αποδίδουνε οι λέξεις ό,τι εσύ το κατακτάς…
Και στου χορού τα βήματα, αν μάθεις να ερμηνεύεις,
λύνεσαι απ’ τα προβλήματα ευθείς όταν χορεύεις.
Μα ‘γω έχω τον τρόπο μου και άλλο δε κατέω,
για αυτό σου λέω χόρευε κι εγώ θα σου τα λέω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
