| |
Ήμουν η δύναμη οι άνδρες και λεγεώνες
βασίλεια υποκλίνονταν μπροστά μου
είχα το μέλλον μου και τα παιδικά μου χρόνια
κι όλη την ομορφιά της ζωής χωρίς να το ξέρω.
Κι εσύ ήσουν η ίντριγκα το αίμα ο πόλεμος η θλίψη
ενός ήλιου που σβήνει με το ηλιοβασίλεμα
για να επιστρέψει ξανά πίσω από βουνά και κοιλάδες
πιο φωτεινή πιο γλυκιά θαύμαζα την αύρα σου
ήμουν κολακευμένος όταν με διάλεξες να μου μιλήσεις
γι αγάπη και για πράγματα που αγνοούσα
Τότε με διασκέδαζε το πέταγμα ενός πουλιού
το τραγούδι ενός γρύλου το δειλινό το φύσημα τ' αγέρα
η κίνηση των φύλλων της φλαμουριάς, πόσα έμαθα
μαζί σου μητέρα γυναίκα φίλη κι ερωμένη!
Μου μετέδωσες τις φοβίες σου σε λυπήθηκα
ήθελα να σου δείξω ότι μπορώ να σου διδάξω
κάτι που δεν ήξερες ή δεν θυμόσουν πια
αυτό που σου πρόσφερα ήταν το καλύτερο δώρο
ήταν η περηφάνια.
Άρχισα να φοβάμαι όταν ανακάλυψα τις φοβίες σου
ήξερα ότι ήσουν μόνη είχες προ πολλού διαλέξει
ένα πεπρωμένο που σε κατέστησε κυρίαρχη θεά
και σ' έφερε εκείνη τη μέρα στη γκρίζα ζωή μου.
Σ' αγάπησα και το ξέρεις φεύγω έτσι από τις φοβίες σου
αλλά κι από τη λήθη σου εκείνη τη ζωή που μου έδειξες
φεύγω από τις μαύρες μέρες, τ' απαρνιέμαι όλα αυτά
όχι, δεν είναι μόνο περηφάνια είναι και κάτι άλλο
γνωρίζοντας ότι είναι πολύτιμη γιατί είναι η ίδια η ζωή μου
αυτήν δε μπορείς να την απορρίψεις εσύ που μπορείς
μέχρι τους φόβους σου να παραβλέψεις.
Πέρασε καιρός από τότε που μισούσα την αναβλητικότητά σου
πόσες φορές προσποιήθηκα ότι δεν μ' ενοχλεί να περιμένω
η επιθυμία μου ν' αντικρίσω την αλήθεια της ζωής από τα ψέματα
την προδοσία αυτό που προέβλεψα κι ακόμη με πληγώνει,
Θεσσαλονίκη 27 Σεπτεμβρίου 2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
