| |
| | Σ' ευχαριστώ που με μάγεψες |  | | | συναισθήματα καταχωνιασμένα στα συρτάρια του μυαλού. | | |
Τα φώτα σβήνουν όπως κι όλα γύρω μου
κι εσύ με αργό βήμα να αποχωρείς απ' την σκηνή
αγάπησες και πληγώθηκες, τι μ' αυτό;
αφήνεις πίσω σου όλα όσα κατάφερες, όσες πληγές επούλωσες
με αυτό το δυνατό αίσθημα που σαν φωτιά καίει στα σωθικά σου;
κοιταζόμαστε στα μάτια, ούτε μια λέξη μπορεί να ειπωθεί
τόσα δυνατά συναισθήματα, επικοινωνούν τα βλέμματά μας
ένα χαμόγελό σου, γεμίζει τη μέρα χρώματα
κι ένα σ' αγαπώ σου, την αυγή αρώματα...
Οι κουρτίνες κλείνουν, υποκλίνομαι σ' αυτούς που περιδιαβαίνουν
το κατώφλι του έρωτα, σε μυστικούς κήπους μπαίνουν
ανοίγουν τα μάτια τους κι δεν ξέρουν τι να πρωτολατρέψουν
γύρω τους το απόλυτο ποτέ και το άγνωστο πουθενά
θα 'ρθει μια μέρα που οι ώρες θα γίνουν δικές τους.
κοιταζόμαστε με μυστικούς κώδικες, κι εσύ σωπαίνεις
παρακολουθείς τον βηματισμό των ανθρώπων που γελούν
στο πέρασμα του έρωτα λουλούδια αφήνουν
κι ψιθυρίζουν λέξεις ... "σ' ευχαριστώ που με μάγεψες"...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
ΤΟΞΟΤΗΣ
28-09-2006 @ 15:12 | Καλησπέρα Εβιτάκι,
"σ' ευχαριστώ που με μάγεψες"... και μένα ::up.:: | | Alitis
28-09-2006 @ 17:03 | me toxoti! poli kalo!! ::up.:: | | deti
07-10-2006 @ 12:53 | Πάρα πολύ όμορφο! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
