| |
Αποκοιμήθηκα με τα παγερά
πέπλα της νύχτας να με τυλίγουν.
Απελπισία και αδιέξοδα γύρω μου
μα σαν με αγκάλιασες και
άρχισες να μου μιλάς τρυφερά με σιγουριά
άρχισαν όλα να αλλάζουν να σβήνουν
και να χάνονται μαγικά.
Ξύπνησα στο χέρι σου που είχα όλη νύχτα αγκαλιά
με βλέφαρά ακόμη υγρά και φωνή βραχνή.
Μα τώρα δεν φοβάμαι πια
Γέμισαν τα παράθυρα μου
γαλάζιο ουρανό κι άσπρα πουλιά.
Φώτισε η πλάση γύρω και μου χαμογελάει
Όπως το γλυκό σου πρόσωπο
Έχω κουράγιο να παλέψω και
να ματώσω μα θα νικήσω
Έχω τα μάτια σου να βγω να ταξιδέψω
Έχω το χαμόγελο σου να ελπίζω
και το νοιώθω όταν όλοι γύρω μου γνέφουν
"μη σταματάς μπορείς.... θα νικήσεις"
ναι θα νικήσω για να συνεχίσω να σ αγαπώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
