| |
Σικ εσύ κυρία για να γίνεις
δεν μ’ αφήνεις σε χλωρό κλαρί
το αίμα μου σαν το βαμπίρ το πίνεις
κι είμαι πάντα ρέστος και ταπί.
Καθημερινά με ξεζουμίζεις
και παράδες όλο μου ζητάς
κι αν κάνω το δύσκολο με βρίζεις
και με λύσσα πάνω μου ξεσπάς.
Κρατώντας μυστρί και πηλοφόρι
στις οικοδομές απ’ το πρωί
για να μη σου λείψει πανωφόρι
δουλεύω με κάμα και βροχή.
Όμως τα λεφτά μου χαλαλίζεις
για χρυσαφικά και τιμαλφή
για να κάνεις όπου να γυρίζεις
οι άντρες να βαράνε προσοχή.
Αχ ο κακομοίρης τι έχω πάθει
με τ’ αδιόρθωτα τρελά σου πάθη
που τον κούφιο νου σου κυβερνάν
τριαντάφυλλό μου εσύ κι αγκάθι
με ξεφτίλισες που μοιάζω σαν
ένα μίασμα και « κατακάθι ».
Μου ξαφρίζεις απ’ το πορτοφόλι
όλα λίγο-λίγο τα λεφτά
χίλιοι σαν να μπήκανε διαβόλοι
μες στην άπληστή σου την καρδιά.
Έχεις για θεό σου εσύ το χρήμα
που με τόση τέχνη αποσπάς
από μένα τον κουτό και βλήμα
σαν Αρσέν Λουπέν και φαντομάς!
Μού’ γινες μαρτύριο μεγάλο
ένας ατελείωτος βραχνάς
μες απ’ την καρδιά μου θα σε βγάλω
για να πάψεις να με τυραννάς.
Μα εγώ που καν δεν μ’ αφήνεις φράγκο
και μού’ χεις ρημάξει τη ζωή
απ’ των θέλγητρών σου το παλάγκο
έχω σαν να' μαι φόρτωμα πιαστεί.
Αχ ο κακομοίρης τι έχω πάθει
με τ’ αδιόρθωτα τρελά σου πάθη
που τον κούφιο νου σου κυβερνάν
τριαντάφυλλό μου εσύ κι αγκάθι
με ξεφτίλισες που μοιάζω σαν
ένα μίασμα και « κατακάθι ».
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
