| |
Το τρέμουλο που είχα στα χείλη
δεν το είδες κι` είπες γειά σου
στο τελευταίο του έρωτα το δείλι
σαν στέρεψε η αγκαλιά σου.
Κι` έμεινα με τις αναμνήσεις
ξερό τοπίο, άνυδρες μέρες
με μια ελπίδα να γυρίσεις
πλοίο που ξέμεινε στις ξέρες.
Το τρέμουλο που είχε η καρδιά
τα χέρια που ήταν λατρεμένα
είπες συγνώμη μια βραδιά
γίνανε τα κορμιά μας ξένα.
Καλή σου τύχη να προσέχεις
άσε το γκάζι στο μηδέν
αγάπη να `χεις και ν` αντέχεις
και μην ρωτάς ποτέ, πως δεν.
Δεν έψαξα να βρω μια αφορμή
να` ρθω ξανά να σου μιλήσω
είναι οι μεγάλοι αποχαιρετισμοί
τα τρένα που δεν θα` ρθουν πίσω.
Και βουτάω μέσα στο χρόνο
να λέω σ` αγάπησα στ` αλήθεια
ήσουνα το δικό μου οξυγόνο
δεν ήσουν απλά, μια συνήθεια.
Μόνη αγάπησα με πάθος
αγάπη που `γινε θηλιά
έγραψα μια σελίδα, λάθος!!
και τράβηξα μια μολυβιά.
18-11-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
---------------Τι μοναξιά!! θεέ μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
