stixoi.info: αναμετρηση με τις ψευδαισθησεις

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: αναμετρηση με τις ψευδαισθησεις

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130899 Τραγούδια, 269486 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

αναμετρηση με τις ψευδαισθησεις

αφου εγινε η αποτεφρωση του Ταμπασκου μερικοι φιλοι του μαζι και η αρχοντια μου μαζευτηκαμε σε ενα γραφικο ταβερνακι στην Ευβοια και λιγο πριν την επιστροφη στην Αθηνα και τις ασπρομαυρες ζωες μας ειπαμε μερικες ιστοριες θυμηθηκαμε γελασαμε συγκινηθηκαμε κι αυτο ηταν.Εγω γυρισα στο διαμερισμα μου στην Ηλιουπολη και αρχισα παλι το σπορ του ξυσιματος.Την επομενη μερα ανοιξα το λαπτοπ κι ειδα το αρχειο pdf που μου ειχε στειλει ανημερα της αυτοκτονιας του.Δεν το ειχα πει σε κανεναν
γιατι απλα δεν θεωρησα ενταξει να το πω σε κανεναν και στην τελικη γιατι να απολογηθω;Ουτε εγω θα ασχολιομουν γιατι δεν μου καιγοταν καρφι αλλα αλλαξα γνωμη-δεν καταλαβα δεν μπορω να αλλαξω γνωμη;

"Δεν ξερω αν μπορει καποιος να πεθανει απο την μουσικη ξερω ομως οτι καποιος μπορει να πεθανει χωρις μουσικη.Η μανιοκαταθλιψη στα νεκρωνει ολα.Ειναι μια βιαιη αλλαγης καταστασης.Δεν ρωταει δεν ζηταει ΑΠΑΙΤΕΙ.Ξαφνικα γινεσαι αβουλος εκει που δεν σηκωνες μυγα στο σπαθι σου εγινες αμμετοχος δεν σε ενοιαζε για τιποτα και για κανεναν-η διαφορα απο τον εγωιστη τον συνχρονο ανθρωπο του 21ου αιωνα ειναι οτι δεν σε ενοιαζε ουτε για τον εαυτο σου-δεν ησουν υπερ αλλα υπο-οπως λεμε υπανθρωπος κι οπως δεν λεμε υπερανθρωπο.Σχεδον μιση μερα την σπαταλουσες για την δουλεια σου.Να πας να δουλεψεις να επιστρεψεις να ξεκουραστεις.Ηταν ενα σοκ οταν αποφασισες να μην ξαναδουλεψεις-ξαφνικα απεκτησες ελευθερο χρονο.Ελευθερο χρονο που μπορουσες να κανεις οτι ηθελες κι οχι οτι αναγκαζοσουν να κανεις;Αν κερδισες το τζοκερ;Οχι απλα απο την μια αρρωστησες και δεν μπορουσες να δουλεψεις κι απο την αλλη καταλαβες οτι ειναι καλυτερο να μην δουλευεις.Ωραια ως εδω μετα επρεπε να γεμισεις τον χρονο σου.Ειπες επρεπε;τιποτα δεν επρεπε στην καινουργια ζωη σου-εδω ολα γινονταν επειδη καυλωνες να τα κανεις.Αραξες μια μερα μια βδομαδα ενα μηνα ενα χρονο το υπολοιπο της ζωης σου.Αν αστειευομαι οχι ακριβως.Σε τουτη εδη την φαση για καποιο λογο αρχισα να γραφω.Εκει βρηκα διεξοδο.Με βρηκε δεν το βρηκα.Το βασικο προβλημα ηταν εκτος οτι ημουν αταλαντος κλεφτης απατεωνας σφετεριστης ιδεων αλλων ηταν οτι δεν μπορουσα να συγκεντρωθω.Ακομα και σε απολυτη απομονωση εφευγε ο λογισμος μου.

Τοτε ηταν που μου ηρθε η ιδεα της μουσικης.Εβαζα τα ακουστικα μου κι εγραφα.Απλα εγραφα .Ενιωθα τοσο καλα με την μουσικη που συνεχιζα να ακουω κι οταν δεν εγραφα.Εβλεπα ας πουμε μια ταινια εναν αγωνα
πηγανα στην τουαλετα ετρωγα εβγαινα εξω για καφε για ποτο ακομα κι οταν πηδαγα την φιλη μου το εκανα με τα μουσικης.Ακομη κι οταν ξαπλωνα να κοιμηθω η μουσικη ηταν το τελευταιο πραγμα και μαζι το πρωτη την επομενη μερα.

Ενα βραδυ πινοντας μια βυσιναδα αφου ημουν τρια χρονια νηφαλιος η φιλη μου εκανε αυτο.μου εβγαλε τα ακουστικα απο το κεφαλι.Την εδιωξα.Οταν εμεινα μονος συνειδητοποιησα οτι η μουσικη ακουγονταν χωρις τα ακουστικα καπου απο μεσα απο το κεφαλι μου.Φρικαρα.Σκεφτηκα οτι ηταν της φαντασιας μου.Κι ομως μια κρυσταλινη μουσικη ερχοντας κατευθειαν μεσα απο το κρανιο μου.Το επομενο διαστημα το περασα με γιατρους και εξετασεις.Δεν βρηκαν τιποτα το ανησυχητικο.Αυτο που καποτε ηταν ευχη εγινε καταρα.

Τουτη εδω η καταγραφη αν την διαβαζεις σημαινει οτι δεν τα καταφερα-σου εστειλα το pdf και κρεμαστηκα μην αντεχοντας αυτο το βασανιστηριο.Κανε οτι θες με την ιστορια πεστην ή μην την πεις πιστεψε με ή αμφεβαλλε.Ησουν ο πιο καλος μου φιλος.Ραντεβου στην αλλη μερια."

Οταν τελειωσα την αναγνωση το πρωτο που σκεφτηκα ηταν οτι ο μακαριτης ηταν τεμπελης-καμμια αναπτυξη θεματος καμμια πρωτοτυπια με τα χιλια ζορια εγραψε δυο παραγραφους.Γιατι τους εστειλε σε μενα;
Ημουν ο καλυτερος του φιλος-σκατα δεν ειχε φιλους ολοι τον απεφευγαν αν δεν τον αγνοουσαν.Τοτε τι;Επειδη εγραφα κι εγω;Τι ηθελε να πω την ιστορια του;Μου εδωσε την μαγια την πρωτη υλη;Σκατα και παλι σκατα.Τι ηταν αυτο παλι με την μουσικη;Της φαντασιας του προφανως.Χα τι αλλο;Τρελαθηκε ηταν αρρωστος επαθε υποτροπη οι μανιοκαταθλιπτικοι εχουν τα μεγαλυτερα ποσοστα αυτοκτονιας φινιτο λα μουζικα.

Σταματησα να σκεφτομαι το οτιδηποτε-ηθελα λιγη απο την σατανικη μουσικη.Τοτε αρχισα να σκεφτομαι παλι μαζι με το αρχειο pdf ο Ταμπασκο μου ειχε στειλει και ενα φακελλο με mp3 ηταν καποιοι cv313 kai
το cd τους ηταν το Echospace (Detroit) Presents: "Altering Illusions" (Chapter One) απο το 2014.Ο Ταμπασκο ηταν λατρης της ροκ προγκρεσιβ ροκ ψυχεδελεια αλλα απο τοτε που αρρωστησε μπορουσε να ακουει μονο ηλεκτρονικη μουσικη.Ισως αυτο ακουγε
οταν...ισως αυτο ακουγε στο κεφαλι του ενω αυτοκτονουσε .Μου περασε τα κομματια κι υστερα ανεβηκε στο σκαμπο.Τρομαχτικο κααι φοβερα ζωντανο.Με μια τρυκιμιασμενη ψυχολογια αφησα τα κομματια να ερθουν σε μενα.

3 μηνες μετα.

Με λενε Ταμπασκο.Αυτο ειναι το ψευδωνυμο μου σε ενα λογοτεχνικο σαιτ που γραφω Ταμπασκο0.Στην πραγματικοτητα με λενε Νικο Γκουσκο.Οι δυο πολοι της ζωης μου ειναι απο την μια το γραψιμο κι απο την αλλη μανιοκαταθλιψη.Δεν παραγεται ρευμα χωρις το ενα ΄η χωρις το αλλο.Σκεφτομαι οτι ειναι αδικο να μην σε ρωτανε ποτε θα γεννηθεις να μην σε ρωτανε ποτε θα πεθανεις η αυτοκτονια σου δινει αυτη την δυνατοτητα.Να πεθανεις οταν εσυ θελεις.Ταλαντευτηκα πολυ καιρο με την ιδεα της αυτοκτονιας.Εντυπωσιαζομουν με το ποσο ευκολο ειναι να το κανεις.Η αμυνα σου δεν ησουν εσυ αφου δεν ειχες σε καμμια εκτιμηση τον εαυτο σου αλλα οι αλλοι αυτους με τους οποιους συσχετιζοσουν.Ετσι αποφασισα να αυτοκτονω τον εαυτο μου στο χαρτι.Οι ηρωες μου τρελοι που φουνταρουν ή σωζονται απο μια αγαπη αναλογα με τα γουστα μου ή αν θελω ευαισθητες καρδιες να με συμπαθησουν.

Στην πραγματικοτητα οτι διαβασατε παραπανω ειναι στο μυαλο μου σας θεωρια.Μου ερχονται ιδεες τις συγκρατω στο χαρτι και μετα τις παραδιδω στον εκδοτη μου.Εχουν εκδωθει 3 βιβλια μου με εμπορικη αποτυχια.Οσο αφορα την καλλιτεχνικη ο χρονος θα δειξει.Αυτο ειναι μια ιστορια που θα βρισκεται στην 4η συλλογη μου με μικρες ιστοριες.

μια εβδομαδα μετα

-λοιπον;
-αριστουργημα
-αληθεια σου αρεσουν εκδοτη.
-βλεπω ξεκαθαρα μια προοδο απο τις πρωιμες σου δουλειες.
-αρα θα αναλαβεις τα εξοδα εκτυπωσης και προωθησης.
-ξερεις....οι καιροι....οι γαμημενοι καιροι ειναι ζορικοι.
-Καταλαβα θα πεθανω φτωχος και ασημος.

-Καλη βαρδια Λευτερη.
-Φχαριστω.Λιτσα καλα;
-Καλα.Θα παω να τους δωσω να πιουν τα βραδινα.
-Εγινε.

-Συγγραφεα οριστε.
-Ηρθες για συνεντευξη;
-Περιπου.Πιες τα χαπακια σου κι ολα ειναι πιθανα.
-Εκδοτη;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή μικρες ιστοριες 2 Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει

Τσακίρη Χαρά 21-11-2023 @ 10:37	Το τέλος σε κάθε ιστορία σου είναι παντα απρόσμενο κι ανατρεπτικό κι αυτο μου αρεσει απίστευτα γιατί δεν γνωρίζω τι θα συναντήσω στις τελευταίες σειρές και περιμένω πως και πως να με εκπλήξουν... Οσο για τις αλήθειες και τα γεγονότα - φανταστικά ή πραγματικά - που γράφεις και αφορούν εσένα..... δεν θα πω τίποτα.... ο καθενας σαφώς περπατάει τον δικό του Γολγοθά... μονο αυτό!
koyloykakoselias 21-11-2023 @ 11:30	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Νικο.
Αγιοβλασιτης 21-11-2023 @ 17:30	Συμφωνώ απόλυτα με τη Χαρά... ::theos.::
Τσακίρη Χαρά 22-11-2023 @ 07:19	Δεν θα πω οτι λυπάμαι που είναι αληθινά τα περισσότερα που γράφεις για τον εαυτό σου γιατί αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα είχα την τιμη και την χαρά να σε διαβάζω... Μολις μπορέσω - εννοείται - θα πάρω τα βιβλία σου!!!! Νιώθω πολύ χαρούμενη που θα μπορώ να σε εχω στην βιβλιοθηκη μου ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο