| |
Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ
Οτι αποθεματα ειχα
τα ξοδεψα κι΄αυτα
για να κρυφτω
πισ΄ απο μιά υπερηφανεια
Και κατι δακρυα που πεσανε
στο στηθος μου καυτα
δεν συγκινησανε
κανεναν στα βαλκανια
Μεσ΄την ομιχλη
ειναι αποψε η καρδια μου
τρεχουν τα δακρυα
καυτα στην αγγαλια μου
Βρεχει ο Θεος
και ο καιρος μου παει γαντι
λιγη δροσια μεσα στη
κολαση του Δαντη
Οτι αποθεματα ειχα
τα ξοδεψα ξανα
για να μπορω
να περπατω μ΄αξιοπρεπεια
Και κατι ονειρα που εκανα
ξαδερφια μακρινα
φυγαν και μ΄αφησαν
χωρις καμια συνεπεια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
