| |
| | Αποσειοντας Τον Μοχθο Τ' Αρτεργατη |  | | | Είθε ο χρόνος που ζυγώνει, κάθε πίκρα, που με λιώνει να τη σβήσει και να φέρει μες στη ζωή μου, ότι μ’ αξίζει και στερούμαι … | | |
ΑΠΟΣΕΙΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΟΧΘΟ Τ’ ΑΡΤΕΡΓΑΤΗ (Τρίτη 26 Δεκέμβριου 2023)
Κι αν απόσεισα το’ μόχθο
τ’ αρτεργάτη, ακόμα νιώθω
πως της νύχτας το σκοτάδι,
δεν τ’ αρνήθηκα
ποτέ μου, ούτε μια στάλα …
Για το θείο βρέφος, φέτος
θα ‘μαι ρέστος, θα ‘ναι σκέτος
ο καφές, δε μένει φράγκο,
ούτε για ζάχαρη,
ούτε για λίγο γάλα …
Έμεινα άνεργος για μήνες,
σκάβω στης ψυχής τις μνήμες,
με του ποιητή τ’ αλέτρι,
αγωνίστηκα
σκληρά, γερός για να ‘μαι …
Τα Χριστούγεννα, Αϊ-Βασίλη,
σ’ ότι γράμμα σου ‘χα στείλει,
δεν μ’ απάντησες
κι εγώ τον ήχο
απ’ τη βαθιά σιωπή, φοβάμαι …
Ο θεός να με φυλάξει,
πια δεν έχω ούτε αμάξι,
στης ανάγκης τ’ ανηφόρι,
εγκλωβίστηκα,
μακρύς ο δρόμος που ‘ναι …
Είθε ο χρόνος που ζυγώνει,
κάθε πίκρα, που με λιώνει
να τη σβήσει και να φέρει
μες στη ζωή μου,
ότι μ’ αξίζει και στερούμαι …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | “k©sm!m@” | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
