| |
Φίλος παιδικός
Παιδί επάνω στο ξεπαίδιασμα
Τον άφησα γύρω στο ενενήντα
Αθώο στη ζωή αλλά με πανιά φουσκωμένα
Δέκα και πλέον χρόνια αργότερα
Τον ξαναβρήκα φορτωμένο
Με εμπειρίες αρκετές και όνειρα τσακισμένα
Κι εγώ σημαδεμένος ήμουνα
Κι άγουρα πιο ωριμασμένος
Κενά και οι δυό μας είχαμε
Τα συμπληρώναμε με ιστορίες για χρόνια
Τώρα που τις αναπολώ
Γνωστές μου φαίνονται οι ιστορίες
Σαν να τις είχα ζήσει ακόμη πιο παλιά
Κι ο φίλος να μου τις ξαναλέει
Περίεργο συναίσθημα
Δεν παίζει να συνέβη
Όλα αυτά μου θύμισαν τα σπόρια
Τα σπόρια που ξέρεις από πριν που οδηγούν
Ξέρεις το δένδρο ή το φυτό που θα φτιάξουν
Έτσι το είχα δει από παλιά το τι πάει να γίνει
Δεν άλλαξε ο φίλος μου κι ας άλλαξε
Μάλλον ούτε κι εγώ στα μάτια του θα άλλαξα
Τον ήξερα το φίλο μου τι σπόρος είναι
Όπως το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά
Ο φίλος μένει ίδιος όπως τον γνώρισα παλιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
