| |
Εγώ μιλώ με τα πουλιά
τον ήλιο τα φεγγάρια
κι` έχω στη ψυχή φωλιά
μ` άσπρα μελωδικά δοξάρια.
Μιλώ με το άσπρο σύννεφο
κάθε που ξημερώνει
κι` όταν θα γράφω το καημό
κάτι θα με λυτρώνει.
Αν γράψω για τον έρωτα
τον έζησα, τον ξέρω
στα βράδια τ` αξημέρωτα
που κλαίω κι` υποφέρω.
Μιλώ μ` ένα μικρό σπουργίτι
που` ρθε στο τζάμι το πρωί
έλα του λέω, μικρέ αλήτη
έχω στα στήθια μου πληγή..
Μιλώ πολύ για την αγάπη
στη ξέρα και τη λυγαριά
κι` έχω χίλια πάθη
μες στης ζωής τη πυροστιά.
Εγώ μιλώ με τ` αεράκι
σαν έρθει να με βρει
κι` όλο ψάχνω μια Ιθάκη
σε τούτη δω τη διαδρομή.
Μιλάω με τα κύματα
ένα καυτό Ιούλη
και στέλνω χαιρετίσματα
παιδί μικρό, παιδί μικρούλι.
Παίρνω μια πένα κι` αρχινώ
θέλω να ζωγραφίσω
να ζωγραφίσω το καημό
κι` όλους να σας φιλήσω.
Μιλώ στ` απέραντα κενά
στα στάχια τ` Αλωνάρη
κι` έχει η ψυχή μου ωσαννά
κι` η οικουμένη φάροι.
Θέλω ν` ανάψουν την αυγή
να διώξω το σκοτάδι
να κλείσει τούτη η πληγή
μέσα σ` αλφαβητάρι.
12-1-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
