Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: αρνούμαι να ανδρωθώ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αρνούμαι να ανδρωθώ
 
Απόγευμα στο ιερό της Αρτεμης Ορθίας
συλλέγω θραύσματα από θαύματα.
Ένας ξεχασμένος θρόνος
-απ' τη σειρά των επισήμων-
ίσα που στέκεται στα πόδια του
μπρος το βωμό των διαμαστιγώσεων.

εγκλωβισμένο το αμφιθέατρο στους κύκλους του
όλο γυρνά τριγύρω απ’ την αρένα
-από τη στέρηση αίματος-
αναπολώντας τους έφηβους που ιδρωμένοι πέρασαν
απ’ τη δοκιμασία της πορείας του χρόνου
που βγήκαν νικητές ή και που ηττήθηκαν

Αναστηλώνω τους κίονες της σιωπής
το πρόπυλο του λίθινου , χτιστού ναού της καρτερίας
μια θύρα φτιάχνω από χαλκό και την ανοίγω
κι εισβάλλω λάθρα στο σηκό, κι έπειτα στο άδυτο
της λυγοδέσμιας το ξόανο να ασπαστώ
να της ζητήσω χάρη για την ατολμία μου
κι έλεος για την έλειψη αντοχής μου.

"δρεπάνι χάλκινο δεν θα σου αφιερώσω φέτος θεά
δε θα σκαλίσω τα αρχικά μου σε άσπρο μάρμαρο
τα παιδικά παιχνίδια μου δεν στα χαρίζω
ούτε φέτος
τι αδυνατώ , τι αρνούμαι να ανδρωθώ" …



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
χρήστος
30-09-2006 @ 02:00
σας παραπέμπω και σε ένα παλαιότερο, εμπνευσμένο από τον ίδιο χώρο... καλή σας μέρα. http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=23132
ΑΙΟΛΟΣ
30-09-2006 @ 02:07
Αναστηλώνω τους κίονες της σιωπής
το πρόπυλο του λίθινου , χτιστού ναού της καρτερίας
μια θύρα φτιάχνω από χαλκό και την ανοίγω
κι εισβάλλω λάθρα στο σηκό, κι έπειτα στο άδυτο
της λυγοδέσμιας το ξόανο να ασπαστώ
να της ζητήσω χάρη για την ατολμία μου
κι έλεος για την έλειψη αντοχής μου.

Η λέξη υπέροχο είναι πολύ λίγη για να αποτυπώσει το ποίημα σου φίλε Χρήστο…
Να είσαι καλά…
Καλημέρα… ::smile.::
CHЯISTOS P
30-09-2006 @ 02:14
Τα παιδικά παιχνίδια μου δεν στα χαρίζω
ούτε φέτος
τι αδυνατώ , τι αρνούμαι να ανδρωθώ !

Ολόκληρο είναι τέλειο, αλλά το "δια ταύτα" και τελειότερο και σοφότερο !
Μπράβο σου, συνονόματε !, Καλημέρα.
Akarayan
30-09-2006 @ 02:29
..........................................................................................
.........................................................................................
Είναι κάτι στιγμές, που δεν ξέρω τι να πω…..
Όχι γιατί δεν διαθέτω πλούσιο λεξιλόγιο….μα….σ’ αυτές τις στιγμές, το βρίσκω…φτωχό….
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
30-09-2006 @ 04:04
Χρήστο μου κάνεις τον στίχο και μιλάει,
για να μην πω παραμιλάει. ::yes.::
MAKHS KAURISMAKHS
30-09-2006 @ 05:53
λυγοδέσμια....α ρε Χρήστε!!!!!!!!!!!Καλημέρα καλημέρα ::rol.:: ::rol.::
MARGARITA
30-09-2006 @ 06:28
τα παιδικά παιχνίδια μου δεν στα χαρίζω
ούτε φέτος
τι αδυνατώ , τι αρνούμαι να ανδρωθώ" …

Αδυνατώ να με προδώσω..Χρήστο γράφεις πανέμορφα..καλημέρα ::smile.::
~ Εφυγα ~
30-09-2006 @ 09:27
Πολύ καλό!!!
justawoman
30-09-2006 @ 10:20
Εξαιρετικό!
Πλούσιος και μεστός λόγος
και ειδικά το φινάλε, δύναμη αδυναμίας...
Εύγε Χρήστο
elli
30-09-2006 @ 15:07
όχι απλά αγαπημένο...Λ α τ ρ ε υ τ ό !!! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο