| |
Ξυπνά τα ξημερώματα στην ώρα των ονείρων
Ξυπνά τα ξημερώματα και βάζει Καζαντζίδη
μια Κυριακή που έχουνε ονείρατα να δούνε,
αρχίζοντας οι γείτονες ανίερο βρισίδι,
που τούς ξυπνάει στ’ όνειρο «γλυκιά ζωή» που ζούνε.
Κλείσ’ το «θερμά» παρακαλούν και κόψ’ ένα υπνάκο
γιατί μπορεί αν τρελαθούν να φτάσουνε στα άκρα,
και να σε βρούνε τυλιχτό στη γειτονιά σε σάκο,
κομμάτια μπόλικα μουρλέ, μ’ αφόρετη φαλάκρα.
Έχουν πολλά να θλίβονται, και άλλα να τούς φτάνουν,
σαν τα δικά σου πνιγηρά κι άλλο δάκρυ δεν τρέχει
ρίχνοντας το να ηρεμούν μη φτάνουν να πεθάνουν,
γιατί «χρυσέ» τους γείτονα κανείς τους δε σ’ αντέχει.
Νωρίς και Κυριακάτικα για το νοσοκομείο
δε θα ‘ταν το καλύτερο σε κείνους όλους δώρο,
να τρέχανε να βρίσκανε κανένα φαρμακείο,
ή κι αν βαριά αρρώσταιναν με το ασθενοφόρο.
Άσ’ τον λοιπόν στη τάφο του που κι οι νεκροί ακόμα,
τα κόκκαλά τους που συχνά τρίζουν σαν τα τριζόνια,
σαν τον ακούν να τραγουδά στον κόσμο κείνο πτώμα,
τούς έρχεται να βγαίνουνε για τίποτα αφιόνια
μήτε να αποχαυνωθούν στη μέγιστή τους δόση,
είτε και να φανατιστούν κι έτσι εγκληματήσουν˙
εκείνοι σκέτα κόκκαλα, μετά από την τρώση
είναι αδύνατον ζημιά σε κάποιον να ποιήσουν.
======================================
Προσοχή από το πολύ γέλιο γιατί σκοτώνει.
Κίνδυνος είναι υπαρκτός κι απ’ το πολύ κλάμα,
αν ο στιχουργός ποιεί –σχεδόν– κάνα χαζοπράμα
και άνευ ευθύνης του ο θάνατος σάς ζυγώνει.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Επιπλέον ακόμα:
Να μπαίνετε να διαβάζετε. Έχω μεγάλη ποικιλία πονημάτων μου. Σάτιρας, ερωτικά, αισθησιακά, σοβαρά. Θέλετε κι άλλα; Δεν πιστεύω…, γιατί μετά θα πλερώνετε αδρά, για το κάτι παραπάνω.
Π.χ:
Η κυρία Γιώργαινα τον έρωτα δε τον θέλει,
γι’ αυτό τον άντρα που «πεινά» δε τον χορταίνει μέλι.
Μα τον μπουχτίζει στο φαγί υπέρβαρος σαν γένει,
να μην μπορεί, ακόμη και, τη ζώνη του να δένει.
Εάν αυτό δεν έπραττε και ήτανε λεπτούλης,
Τι λέτε; Δε θα ζήταγε την κότα στο κοτέτσι;
Να την τρατάριζε φιλιά ως έρωτος Θεούλης;
Μα τώρα δε το μπορεί αυτό κείνος γουρουνοπέτσι.
Εάν κριθώ εκ στιχουργών ανεξεταστέος,
αλίμονο μου χάθηκα, πια δεν είμαι νέος.
Να αλλάζω πάραυτα δουλειά μεγάλος είμαι,
οπότε σκέφτομαι πέφτοντας*(…) νεκρός να κείμαι.
[Πέφτοντας*(…)=πέφτοντας (στο φαγί χορτάτος)/δεν χώραγε στο στίχο όλο, λόγω υπέρβασης συλλαβών].
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
