| |
Χαμένες υποθέσεις
Θα κάψω τα όνειρα μου
να μη ξαναζήσω τέτοια συντροφιά
Θα βγεις απτό μυαλό μου θα φυγής μακριά
τη να την κάνω τόσο κρύα αγκαλιά
Θα είσαι για μένα ένα γιατί
για τη ζωή μου μια απορία
Θα είσαι για μένα στη ζωή
μια ακόμη λάθος πορεία
Μακάρι να πουλιόταν η αγάπη σου
να ‘τανε δώρο το χαμόγελο σου
Μα ότι μου πρόσφερες ήταν σε δώσεις
έδενες με δεσμά τον εαυτό σου
Μακάρι να υπήρχε μια γωνιά
ένα δωμάτιο στην άκρη της ψυχής σου
Που να χωρούσε μια ακόμη φωνή
συντροφιά καρδούλα μου στη φυλακή σου
Θα βλέπεις μπροστά το τίποτα
και πίσω λεγεώνες
Φίλοι-ποιοι φίλοι ?αυτούς που γύρισες την πλάτη
και άφησες να ζούνε σε ξενώνες
Γλύκα αρώματα λόγια πικρά
Βαρέθηκα τις αντιθέσεις
Κριμένα αισθήματα σε ότι κι αν πεις
Κι εσύ ακόμη μια απτής χαμένες υποθέσεις
[align=center][/align][align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
