| |
| | Των λύκων βλέπει τα ελέη |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους. | | |
Πέταξαν τα περιστέρια
την αυγή,
με την άσπρη φορεσιά τους
πέταξαν κι` έφτασαν
στη γυαλιστερή τη θάλασσα
πάνω από τους λόφους
ψηλά στο βουνό
ψηλά στο διάσελο
κι` είπαν θα φέρουν
την ειρήνη.
Κι` άκουσα μια φωνή
στη σιγαλιά
στου κόσμου τα γυαλιά,
άκουσα μια φωνή
σε τούτη γη
που αιμοραγεί,
βαθιά πληγή.
Πέταξαν τα περιστέρια
κι` άπλωσα τα χέρια
στον ουρανό,
στο θεό
να κρατήσω κάτι
από το άσπρο τους φουστάνι
κι είπα, Έλεος φτάνει.
Μην μου πυροβολάτε τα
περιστέρια μου,
χαρά στα χέρια μου
και ελπίδα μου
στο γέρμα
μην το σκορπίζετε
το αίμα.
Του μικρού παιδιού
που` χει λαχτάρα τόση,
του αθώου αμνού,
μην μου πυροβολάτε
ζωή και νού
μην το πυροβολάτε
το χελιδονάκι του Μαγιού
μην μου το πυροβολάτε,
αφήστε το
γιατί κλαίει.
Των λύκων βλέπει
τα ελέη.
6-2-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
